3 kobiety w różnym wieku

trzy kobiety w roznym wieku
Znakomity, irański obraz. Bez żadnych efektownych środków reżyserka Manijeh Hekmat zrobiła piękny i prowokacyjny dramat rodzinny, film o trzech pokoleniach Iranek zawieszonych między tradycją a nowoczesnością.

3 KOBIETY W RÓŻNYM WIEKU (SÉ ZAN / 3 WOMEN)
Reżyseria Manijeh Hekmat; Iran 2008; 94 minuty
MFF Berlinale 2008
MFF Edynburg 2008
MFF Melbourne 2008
w polskich kinach od 2 stycznia

Znakomity, irański obraz. Bez żadnych efektownych środków reżyserka Manijeh Hekmat zrobiła piękny i prowokacyjny dramat rodzinny, film o trzech pokoleniach Iranek zawieszonych między tradycją a nowoczesnością.
Paweł T. Felis, „Gazeta Wyborcza”
3 kobiety, 3 pokolenia, 3 osobiste podróże…

3 KOBIETY W RÓŻNYM WIEKU to nietypowy film drogi opowiadający o poszukiwaniu własnych korzeni i dziedzictwa. Opowiada o trzech Irankach z jednej rodziny, córce – zbuntowanej studentce, matce – kobiecie wywodzącej się z wielkomiejskiej klasy średniej oraz babce – uosabiającej tradycyjną kulturę Persji.

Akcja filmu rozgrywa się we współczesnym Teheranie. Postacią centralną jest 40-letnia Minou. Z jej życia znikają nagle matka i córka, które podróżując po różnych regionach Iranu, tak naprawdę odbywają podróż wgłąb samych siebie.

Motywem łączącym te trzy historie jest dywan, który pojawia się w życiu każdej z kobiet w innych okolicznościach. Dywan ma w Iranie szczególne znaczenie. To jeden z najważniejszych obiektów sztuki, mający ponadczasową wartość, analogiczną do wartości obrazów w kulturze Zachodu. Od dziesiątków pokoleń dywany były dziełami muzułmańskich kobiet, które w misternych wzorach zapisywały najważniejsze tradycje rodziny. Oryginalność i precyzja wykonania były najważniejszym świadectwem charakteru kobiety, nośnikiem pamięci o niej dla następnych pokoleń.

Głównym założeniem filmu była opowieść o irańskim dywanie, który zawiera w sobie bogate, głębokie znaki irańskiej, kulturalnej tradycji istotnej w życiu wszystkich Irańczyków, od przeszłości do teraźniejszości. Dywan, który został zgubiony symbolizuje zagubione więzi mojego narodu i różnych pokoleń. (Manijeh Hekmat)