-
Odp.
-
Miałam ostatnio trochę problemów ze stawami – byłem u lekarza i podejrzewa, że to jest RZS 🙁 na razie nie wiadomo jeszcze na 100%, ale prawie, niedługo będę robiła ostateczne badania i się wszystko wyjażni… ale chciałabym się dowiedzieć czegoż o tej chorobie – podstawy znam, ale może ktoż choruje, albo zna kogoż chorego…? ciężko jest? trzeba jakoż zmienić bardzo styl życia??
Moja mama choruje już od kilku lat… to jest niestety bardzo ciężka choroba, ale jeżli została zdiagnozowana wystarczająco szybko to można zminimalizować jej efekty – trzeba szybko zacząć leczenie, dołożyć rehabilitację…ale to niestety nie gwarantuje poprawy – u każdego chorego RZS ma trochę inny przebieg i tak naprawdę nigdy nie wiadomo co będzie skuteczne. Ostatnio pojawił się nowy temat – dieta. Tak naprawdę jeszcze sama o tym niewiele słyszałam, ale podobno jak się je dużo pokarmów bogatych w kwasy omega-3 (np. ryby) to jest to bardzo zdrowe ogólnie dla stawów i polecane przy RZS. Ostatnio lekarz powiedział mamie o nowym suplemencie diety przeznaczonym dla chorych na RZS, zawiera włażnie te kwasy omega-3, nie pamiętam dokładnie jak to się nazywało – omega arte czy jakoż tak – niestety żadnej ulotki nie dostałyżmy, ale jutro idę z mamą do lekarza to się jeszcze dopytam dokładnie bo wydaje się to całkiem sensownym pomysłem… Ogólnie nie ma co się załamywać, bo każdą chorobę można przezwyciężyć 🙂
No i, że tak się wyrażę, wyrok zapadł 🙁 RZS oficjalnie zdiagnozowane, na szczężci we wczesnym stadium więc lekarz powiedział, że jest duża szansa żeby zachamować postęp choroby – na razie tylko czasami boli, nie jest to bardzo uciążliwe więc może nie będzie tak źle. Pytałam go o tę dietę i powiedział, że to bardzo dobry pomysł. Potwierdził też, że ten suplement diety, Omega Artre, jest dobry – generalnie to są te same składniki które można znaleźć w rybach więc jak najbardziej jest wskazany. Już się też zapisałam na rehabilitację, na razie nie będę zbyt często chodzić, raczej żeby formę utrzymać, rehabilitant będzie decydować co ile będziemy się spotykać. Jeszcze chyba do końca do mnie nie dotarło co i jak, ale na razie się trzymam…
Nie możesz do tego tak podchodzić – czeka Cię dużo zmian, ale żyjesz dalej i to nie jest żaden wyrok! Musisz teraz mieć dużo hartu ducha, takie gadanie na pewno nie pomoże – wszystko da się przezwyciężyć, a z RZS da się żyć, na co dowodem są te setki tysiące ludzi w Polsce i miliony na żwiecie 🙂
A jeżli chodzi o ten suplement, to rzeczywiżcie pomyliłam nazwę, to było Omega Artre nie arte 🙂 ale jeszcze lekarza dopytałam z mamą trochę i już zakupiłyżmy opakowanie, zobaczymy co z tego będzie 🙂
już mi się trochę poprawiło… pierwszy szok już mi przeszedł i ruszam dalej… 🙂 na rehabilitacji poznałam więcej osób z RZS – kilka w zaawansowanym stadium… może i nie wygląda to zbyt różowo, ale większosć z nich się nie załamuje, naprawdę dzięki nim odzyskałam wiarę w siebie… rozmawiałam też trochę o alternatywnych metodach kuracji, jedna osoba stosowała nawet kurację jadem pszczół – podobno działa żwietnie 🙂 natomiast nik nie stosował diety specjalnej, co wydał mi się dziwne trochę – chyba to jest mało rozreklamowany sposób. Tak samo nikt nie słyszał o omega artre, to chyba naprawdę bardzo nowe jest, ale zaciekawiłam ich 🙂 generalnie, jak już pisałam – ruszam się z miejsca 🙂
No i oby tak dalej! 🙂 myżlę, że podejżcie pozytywne do takiej choroby jak RZS to jest podstawa, inaczej wszystko może się posypać… najważniejsze jest chyba wsparcie rodziny, chociaż nie tylko – moim zdaniem bardzo ważne jest także włażnie rozmowa z innymi chorymi. Bo przecież zdrowy nie do końca potrafi zrozumieć chorego, tak jak najedzony nie zrozumie głodnego… Zupełnie inaczej się rozmawia z ludźmi którzy mają podobne przeżycia… Starałam się nawiązac dla mamy trochę kontaktów przez lekarza prowadzącego i się udało 🙂 niektóre z tych kontaktów przerodziły się w prawdziwe przyjaźnie, z czego jestem bardzo dumna 🙂
A co do tego, że mało kto słyszał o Omega Artre to się zgadzam – włażnie znajome mojej mamy w ogóle nie miały pojęcia, że coż takiego jest dostępne na rynku, dopiero my im to użwiadomiłyżmy – ale co poradzić, to jest nowy produkt, więc pewnie jeszcze długo nie będzie powszechnie znany 🙂 aha, i polecam Ci stronkę [usunięto_link] – tam jest też forum, głównie są na nim włażnie osoby chore, ale nie tylko – bardzo dbra stronka 🙂
Dzięki bardzo za dobre słowo, to jest teraz dla mnie naprawdę ważne… i dzięki za podanie tej strony o RZS – już się zalogowałam na forumipowolisię staram „wkręcić” – nawet taki kontakt z innymi chorymi na pewno będzie bardzo owocny… i udało mi się w końcu znaleźć kogoż kto zażywa omega artre – bardzo sobie to ceni, więc nie wiem czemu nie jest to popularne, soro najwyraźniej pomaga 🙂
Dziewczyny, a jak radzicie sobie z bólem? Zażywacie jakież leki przeciwbólowe na receptę czy wystarczają Wam te ogólnodostępne? A mażci itp.?
Lekiem polecanym RZS jest anapran ktory mozna otrzymac w aptece bez recepty. NLPZty na bazie naproksenu sa bardziej polecane gdyz uwaane sa za bezpieczniejsze co zreszta potwierdza wynik baan przeprowadzonych przez brytyjskich naukowcow.
„Brytyjscy naukowcy”…;). Możesz podać jakież źródło do tej informacji? Bo nie do końca wiem od czego napro jest bezpieczniejszy i z jakimi lekami został porównany, bo trochę ich przecież jest. Dzięki!
O.k. teraz już mi się rozjażniło. Sporo jest tych artykułów. Trochę to przerażające, że przyjmujemy leki, które pomagają na chwilę, a na dłuższą metę okazują się być szkodliwe. Bo umówmy się, że takich „perełek” zapewne jest więcej. I teraz pytanie jak wybierać takie żrodki, żeby sobie nie zaszkodzić..?
Umówmy się, że każda chemia wprowadzana do naszego organizmu ma mniejszy tudzież większy wpływ na nasz organizm, ale zawsze jakiż.
Z jednej strony posiadanie leków przeciwbólowych to ogromna ulga dla wielu osób i dobrze że powstały i pomagają tak jak w RSZ, gdzie ból jest straszny. Jednak diclofenak jest lekiem stosowanym powszechnie u osób które powracają do zdrowia po operacjach stąd jestem przerażona po przeczytaniu artykułu. Ale dobrze że są zamienniki na bazie naproksenu – dajmy na to anapran, no i w sumie dobrze że badania nie ustają, tak, ze powstają leki coraz bezpieczniejsze.
