jak w telenoweli …

Witam,

Pewnie zaraz zostanę zlinczowana za to, co napiszę- z kim nie rozmawiam, reakcja jest taka sama… Ale po kolei.

W grudniu ubiegłego roku wpakowałam się w romans z żonatym facetem.
Mój rówieżnik, poznany w pracy, którą włażnie zmieniałam. Zaczęło się od kolacji i fascynacji, chęci spróbowania czegoż „zakazanego”, później wspólny wyjazd i stało się.
Po tym pierwszym razie byłam przekonana, że to się nie powtórzy, ale po ok. miesiącu potoczyło się dalej. Coraz czężciej, coraz intensywniej, codzienne spotkania, genialny seks, coraz większe zaangażowanie.
Po ok. miesiącu wiedziałam, że jeżeli tego nie skończę, zaangażuję się jeszcze mocniej i zacznę go rozwodzić.
A jego małżeństwo- jak mówił na początku, było b. udane :). Użmiech dlatego, bo sam przyznał się, że zarówno przed żlubem, jak i po żlubie, zdradził swoją żonę…
Powinna się zapalić lampka ostrzegawcza? Owszem, ale ja brnęłam dalej.
Kilka razy mówiłam, że to koniec, że nie mogę, że mnie męczy to, co robimy jego żonie- następnego dnia przekonywał mnie, że to błąd i znowu seks, znowu razem… i tak w kółko. Ciągłe spotkania, wspólne weekendy, kłamstwa.

Żona zaczęła się domyżlać. I przyznał się. Żona- dobry człowiek, można powiedzieć, że „żwięty” – w pierwszym odruchu stwierdziła, że wybaczy wszystko… Ale poszło to dalej – zabrał rzeczy, wynajął mieszkanie i się wyprowadził z domu.

Wyprowadzał się dwukrotnie- bo raz, po miesiącu i akcjach rodziny, postanowił wrócić do żony.
Wrócił na tydzień, po czym znowu się wyprowadził, stwierdził, że się we mnie zakochał :).
I znowu wspólne pomieszkiwanie, dwa tygodnie, wspólny wyjazd na weekend – i co? po powrocie informacja, że on znowu myżli o żonie, że krzywdzi… że nie chce być ze mną. ŻE NIE CHCE BYĆ ZE MNĄ. Chce spróbować z żoną. Znowu.

I pożegnanie – umowa, że nie będzie smsów, telefonów, kontaktów.
I nie ma.

A ja nie umiem sobie dać rady. Nie wiem, czy się zakochałam, czy to kwestia urażonej dumy.
Nie chce skrzywdzić żony- ale skrzywdził mnie.
Źle mi