Co jeszcze warto wiedzieć na jego temat?
Przełyk jest typowo mechaniczną częścią przewodu pokarmowego o budowie rury mięśniowej, która transportuje pokarm z jamy ustnej do żołądka. Przebiega on przez wielkie jamy ciała w towarzystwie struktur takich jak tchawica oraz naczyń, jak aorta piersiowa.
Wyróżnia się dwa główne podtypu raka przełyku. (https://myday.eu.com/pl-pl/article/oesophageal-cancer/)Pierwszy z nich, gruczołowy, dotyczy głównie dolnej części przełyku i połączenia żołądkowo – przełykowego. Drugi, płaskonabłonkowy, występuje natomiast w górnej oraz środkowej części przełyku.
Czynniki ryzyka
Jak już zostało wspomniane, rak przełyku jest związany zarówno z nawykami zdrowotnymi, jak i występowaniem chorób towarzyszących. Inne czynniki ryzyka to otyłość, dieta bogata w potrawy mocno grillowane i gorące napoje, radioterapia na okolice śródpiersia, zużycie betelu oraz wcześniejszy nowotwór głowy i szyi. Warto tu również wspomnieć o refluksie żołądkowo – przełykowym, który prowadzi do uszkodzenia nabłonka przełykowego i jego transformacji. Na tym podłożu może dojść do rozwoju gruczołowego raka przełyku.
Jak pokazały badania, w ostatnim czasie spada liczba zachorowań na odmianę płaskonabłonkową, wzrasta natomiast odsetek chorych na jego podtyp gruczołowy.
Objawy raka przełyku
Niepokojącymi symptomami raka przełyku, które powinny skłonić chorego do jak najszybszej wizyty u lekarza są:
– Powiększenie węzłów chłonnych nadobojczykowych i szyjnych,
– Trudności w przełykaniu kęsów pokarmowych,
– Odczuwanie bólu podczas przełykania jedzenia,
– Utrata masy ciała,
– Kaszel i duszność,
– Czkawka spowodowania drażnieniem nerwu przeponowego,
– Zaburzenia świadomości (mamy z nimi do czynienia przy przerzutach do mózgu),
– Żółtaczka (świadczy o przerzutach w wątrobie).
W przypadku występowania wymienionych wyżej objawów, lekarz może zalecić wykonanie badania endoskopowego. Pozwala ono na pobranie wycinka guza i jego ocenę histopatologiczną.
Inne zabiegi, które pomagają wykryć nieprawidłowe obszary błony śluzowej to oglądanie śluzówki w specjalnym świetle czy zastosowanie barwnika. Endoskop może także zostać wyposażony w specjalną końcówkę ultrasonograficzną umożliwiającą dokonanie dokładnej oceny budowy ścian przełyku oraz naciekania. Bardzo dobrze sprawdza się on także podczas ustalania stopnia zaawansowania guza i lokalizowania czy nakłuwania okolicznych węzłów chłonnych.
Odrobinę mniej zaawansowanym, lecz wciąż skutecznym badaniem, jest RTG z kontrastem barytowym, które uwidacznia przebieg błony śluzowej przełyku i lokalizuje potencjalne miejsca zwężania i nieprawidłowości budowy.
Ze względu na dużą złośliwość raka przełyku, lekarze często zmuszeni są do poszukiwania ewentualnych przerzutów odległych jeszcze przed rozpoczęciem leczenia. W tym celu wykorzystuje się tomografię komputerową oraz pozytonową elektronografię transmisyjną, rzadziej natomiast – rezonans magnetyczny.
Podstawowa terapia dla środkowej oraz dolnej części przełyku to leczenie chirurgiczne. Niestety, jest ono bardzo obciążające dla chorego, jako że lekarz operuje tu równocześnie dwie jamy ciała. W związku z tym, spora część osób nie kwalifikuje się do leczenia radykalnego, w związku z czym lekarze zalecają jedynie terapię objawową. Operacja, która daje spore szanse na wyleczenie to usunięcie piersiowego oraz dolnego odcinka przełyku i wypreparowanie okolicznych węzłów chłonnych.
Istnieje kilka sposobów na przeprowadzenie tego typu zabiegu:
– Sposób Akivamy – chirurg wycina wymienione powyżej dwa odcinki przełyku przez otwarcie jamy brzusznej oraz klatki piersiowej, a następnie przemieszcza żołądek do śródpiersia i zespala go z pozostałą częścią przełyku
– Sposób McKown – żołądek umieszcza się tu wyżej – na szyi, w śródpiersiu tylnym
– posób Gordon-Jacka – chirurg otwiera klatkę piersiową po lewej stronie i wycina jedynie fragment przełyku razem z guzem
– Sposób Lewis-Turnera – od wymienionego powyżej różni się tym, że klatka piersiowa otwierana jest tu po prawej stronie
– Sposób Turnera-Orringer – lekarz otwiera tu wyłącznie jamę brzuszną i wykonuje zespolenie żołądka przemieszczonego do szyi razem z przełykiem. W przypadku tej operacji nie ma możliwości usunięcia węzłów chłonnych śródpiersia, a co za tym idzie – stosuje się ją wyłącznie w rakach o niskim stopniu zaawansowania
Dodatkowe informacje na temat radzenia sobie z rakiem, także wideo, dostępne są w przewodniku – przez życie z rakiem: https://myday.eu.com/pl-pl
Artykuł sponsorowany
