Piętnastominutowe poranne ćwiczenia i pamięć
Piętnastominutowe poranne ćwiczenia nie tylko poprawiają sylwetkę i samopoczucie, ale także – jak pokazują badania – mają bardzo duży wpływ na naszą pamięć
Badacze z Uniwersytetu w Illinois podzielili zdrowych ochotników na dwie grupy i przydzielili im różne zadania. Jedna grupa ćwiczyła kilka razy w tygodniu, druga była bardzo mało aktywna fizycznie. Badanie rezonansu mózgu zrobione trzy miesiące później wykazało, że w mózgach osób, które ćwiczyły, wzrosła liczba neuronów, dzięki czemu łatwiej się koncentrowały i przyswajały nowe informacje. Jogging, jazda na rowerze i wszelkie ćwiczenia fizyczne, zwłaszcza na świeżym powietrzu, poprawiają ukrwienie i dotleniają mózg. Jest to rodzaj gimnastyki nie tylko dla ciała ale także dla naszego umysłu. Naukowcy stoją jednak na stanowisku, że aby do późnej starości cieszyć się dobrą pamięcią należy dodatkowo serwować swojemu umysłowi systematyczną gimnastykę intelektualną.
Ćwiczenia dla mózgu
Michael Scanlon, współzałożyciel popularnej strony internetowej, podaje konkretne sposoby, jak gimnastykować umysł. Pod adresem: www.lumosity.com znajdują się zestawy kilkuminutowych codziennych ćwiczeń dla mózgu, opracowanych specjalnie z myślą o osobach, którym grozi choroba Alzheimera. Scanlon twierdzi, że ćwiczenia mogą być też przydatne dla uczniów przygotowujących się do egzaminów lub pragnących usprawnić swój umysł. Coraz więcej naukowców przyznaje też, że specjalnie zaprojektowane gry komputerowe opóźniają proces utraty pamięci. Gry te ćwiczą szczególnie płat czołowy kory mózgowej, gdzie gromadzona jest wiedza o nabytych umiejętnościach. Shawn Green, badacz z University of Rochester, potwierdza, że z testów wynika, iż fani takich gier widzą świat lepiej, ostrzej i dokładniej.
Gry komputerowe a umysł
Japoński neurolog Ryuta Kawashima stworzył serię ,,prozdrowotnych” gier z serii Brain Age, które biją rekordy popularności na całym świecie. Zabawa na ekranie polega m.in. na wykonywaniu zadań absorbujących pamięć, umiejętności rachowania, logicznego myślenia i czytania. Profesor neurofizjologii spędził całe lata na badaniu korzyści intelektualnych związanych z rozwiązywaniem zadań matematycznych, a wnioski z tych badań wciąż są inspiracją dla licznych programów telewizyjnych, gier planszowych i programów edukacyjnych. W polskich sklepach również pojawiły się programy, ilustrowane obrazami -symbolami, które skutecznie aktywizują uśpione partie kory mózgowej. ,,Specjalnie opracowane ćwiczenia rozwijają pamięć, postrzeganie oraz uczą techniki szybkiego czytania. Swoje wyniki można przechowywać, dzięki czemu istnieje możliwość ich porównywania na przestrzeni czasu” – mówi Agnieszka Malińska z firmy Format, produkującej programy komputerowe z serii ,”Akademia Umysłu”.
Trening mózgu na przestrzeni lat
Profesor Kawashima twierdzi, że ma dowody na to, iż trening poszczególnych części mózgu przez kilka minut dziennie daje doskonale efekty. Prowadząc swoją eksperymentalną terapię poprzez naukę obserwował znaczącą poprawę stanu zdrowia u pacjentów z demencją, którzy dostawali do rozwiązania nieskomplikowane ćwiczenia umysłowe wymagające aktywności kory przedczołowej mózgu. „Możliwe, że w przyszłości cierpiący na chorobę Alzheimera nie będą musieli zażywać leków, żeby opóźnić symptomy. Wystarczy, że będą stosować terapię poprzez naukę” – mówi profesor.
Istnieje pogląd, że po czterdziestce przekraczamy szczyt wydolności intelektualnej. Później możliwości intelektualne stopniowo słabną. Rekompensujemy je natomiast wiedzą i doświadczeniem wzbogacającym myślenie, a pomniejszającym ryzyko popełniania błędów. Osoby, które dużo pracują umysłowo i są zmuszone do radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach, mają większą szansę na utrzymanie dobrej sprawności intelektualnej do późnych lat. ,,Tak jak ćwiczenia fizyczne pozwalają zachować ciało w należytej kondycji, tak intelektualne utrzymają w dobrym stanie umysł” – dodaje Agnieszka Malińska. Najlepszą obroną przed obniżaniem sprawności psychicznej jest więc aktywność umysłowa. Pamiętajmy też, że pamięć zależy nie tylko od stanu biologicznego mózgu, ale także od ciekawości świata, twórczego do niego stosunku i chęci zapamiętywania.
