Jadwiga Ślawska-Szalewicz osiągnęła w życiu wszystko, o czym tylko zamarzyła, a nawet to, o czym nie śmiała marzyć. Ma wspaniałą rodzinę i liczne sukcesy zawodowe na koncie. Los był dla niej niezwykle łaskawy. Swoją historią postanowiła podzielić się z innymi. „Moje podróże z lotką” to autobiografia kobiety, która współtworzyła świat badmintona w PRL-u i okresie przemian ustrojowych.
Najważniejsza część „Moich podróży z lotką” związana jest z pasją sportową. To ona stała się przeznaczeniem i pracą zawodową autorki na długie lata. Choć nie obyło się bez trudności. Kiedy urodziła dziecko, jej obecność w męskim świecie sportu, była przez chwilę utrudniona. Jadwiga Ślawska-Szalewicz uważa, że trzeba jednak wierzyć w siebie i trwać przy własnych postanowieniach. Autorka relacjonuje czytelnikom swoją karierę i sytuację różnych dyscyplin sportowych w PRL. Ukończyła AWF ze specjalizacją judo, jednak z największą uwagą traktuje środowisko sportu w tym badmintona. Bardzo zaangażowała się w rozwój i propagowanie tego sportu w Polsce. Świat badmintona był przez lata jej drugim domem. Poświeciła mu wiele energii i pracy. W książce znajdziemy dokładny opis rozwoju „gry w lotkę”, historię zwycięstw i porażek czołowych zawodników.
Z pracy w Polski Związku Badmintona najmilej Jadwiga Ślawska-Szalewicz wspomina swoje pierwsze podróże zagraniczne. Pierwszy wyjazd służbowy odbyła do „bratnich” politycznie Chin. W książce jest cała – częściowo pamiętnikarska – relacja skupiona na drobiazgach i doświadczeniach, jak wszechobecna jaśminowa herbata, czy przegrany 0:8 z gospodarzami mecz. Po zmianie ustroju Jadwiga Ślawska-Szalewicz zostaje wybrana w 1991 szefową Polskiego Związku Badmintona. Pisze o tym z dumą, ale też ze wzruszeniem. To kolejny etap jej niesamowitej kariery. I wielki zaszczyt. Wtedy zaczął się dla niej czas wielu pracowitych podróży.
