Łuszczyca i co dalej?

Łuszczyca to bardzo dokuczliwa choroba ze skłonnościami do nawrotów. Należy do chorób autoimmunologicznych, charakteryzujących się wykwitami skórnymi.

luszczyca i co dalejCo powinnaś wiedzieć o łuszczycy?

Nieleczona staje się bardzo uciążliwa i może doprowadzić do kalectwa.

Najważniejsze informacje o łuszczycy:


1. Nie jest chorobą zakaźną , nie można się nią zarazić.
2. Jest chorobą ogólnoustrojową.
3. U podłoża tego schorzenia leży defekt genetyczny , łuszczyca może występować rodzinnie.
4. Na podstawie badań genetycznych wyróżnia się dwa typy łuszczycy: typ I /młodzieńczy /, ujawnia się zwykle przed 40 r.ż, ma cięższy przebieg, częściej zdarza się rodzinnie; typ II / dorosłych /, ujawnia się po 40 r.ż, przebieg choroby łagodniejszy, rzadko występuje rodzinnie.

Lokalizacja zmian chorobowych:

a). SKÓRA: najczęstsza lokalizacja to okolice łokci , kolan, kręgosłupa krzyżowego, fałdy skórne – pachwiny, pachy, skóra głowy, twarz, nierzadka lokalizacja to narządy płciowe, zmiany mogą zajmować różna powierzchnię
b). PAZNOKCIE: może być to jedyna lokalizacja zmian łuszczycowych , lub towarzyszyć zmianom skórnym. Objawy to: punkcikowate wgłębienia w płytce / tzw. objaw naparstka /, nadmierne rogowacenie, zmiana zabarwienia – żółto-brunatna / tzw. objaw plamy olejowej/, rozwarstwienie płytek paznokciowych
c.) STAWY: procesem chorobowym mogą być zajęte drobne i duże stawy, często niesymetrycznie

Profilaktyka:

  •  Leczenie wszystkich ognisk zakażenia / zęby, zatoki itp./
  •  Zapobieganie ostrym infekcjom
  •  Neutralizacja stresu, niekiedy we współpracy z psychologiem
  •  Właściwa pielęgnacja skóry
  •  Właściwe odżywianie – zmniejszenie ilości tłuszczów zwierzęcych, nadmiaru białka
  • Wprowadzenie do diety tranu – ze względu na dużą ilość alkilogliceroli i kwasów
  • tłuszczowych Leczenie: jest bardzo złożone, długotrwałe i dobierane indywidualnie dla konkretnego pacjenta.

Ogólne zasady leczenia:

a). Miejscowe:

– I etap leczenia obejmuje usunięcie łusek pokrywających zmiany łuszczycowe
– II etap, po usunięciu łusek polega na zmniejszeniu – zredukowaniu zmian łuszczycowych . Do tego celu wykorzystujemy: cignolinę, preparaty dziegciowe, pochodne witaminy D, leki immunomodulujące, maści sterydowe/ z dużą ostrożnością /. Najbardziej efektywną metodą jest tzw. fototerapia.Do leczenia łuszczycy wykorzystuje się promieniowanie ultrafilotewe A i / lub B. Fototerapie można kojarzyć z innymi metodami

b). Ogólne: leczenie ogólne prowadzone jest indywidualnie

W terapii najczęściej stosuje się:

  • Pochodne witaminy A np.Neotigason
  • Metotrexat
  • Cyklosporynę / Equral ,Sandimmum Neoral
  • Inne leki o mniejszej efektywności np. sulfasalazynę
  • Obecnie wprowadzane są do terapii tzw. leki biologiczne, wpływają hamująco lub regulująco na procesy zapalne w ogniskach łuszczycowych

źródło pcme.pl