Pewnego ranka do drzwi Rosy Sauer pukają esesmani oznajmiając, że została wyznaczona do roli testerki posiłków Führera. W tajnej kwaterze Hitlera, wraz z innymi wybranymi kobietami będzie próbować przeznaczonych dla niego posiłków.
Dzień w dzień wywożone do Wilczego Szańca kobiety będą zmuszane do jedzenia tego, co może je zabić. Rytm posiłków, z których każdy może być ostatni, nie przeszkadza kobietom nawiązywać przyjaźni, pożądać, wreszcie kochać. Targające nimi pragnienia napędzają wolę życia. Ale czy walka o przetrwanie jest w stanie uzasadnić udział w zbrodniczej machinie? Postorino odważnie zagłębia się w dwuznaczność ludzkich impulsów i relacji, starając się zrozumieć co znaczy być i pozostać człowiekiem.
