Pyłek pszczeli – dla zdrowia i urody

Czy pyłek pszczeli może okazać się lekiem na "całe zło"? W ostatnim czasie pyłek pszczeli stał się przedmiotem zainteresowania nie tylko medycyny naturalnej, lecz także… kosmetologii.

Danijel Juriev
Danijel Juriev

Pyłek pszczeli od wielu lat uznawany jest za jeden z najbardziej zdrowych składników roślinnych. W ostatnim czasie pyłek pszczeli stał się przedmiotem zainteresowania nie tylko medycyny naturalnej, lecz także… kosmetologii. Czemu wciąż jest niedostępny dla szerszej publiczności?

Co to takiego?

Pyłek kwiatowy stanowią męskie komórki rozrodcze produkowane przez kwiaty. Zbieraniem pyłku zajmują się pszczoły zbieraczki. Pszczoły zbieraczki mieszają pyłek ze śliną oraz nektarem i w postaci tzw. obnóży przenoszą do ula i składają w komórkach plastra. Przeniesiony do ula pyłek w w formie obnóży nazywany jest pyłkiem pszczelim i służy zaspokajaniu bieżących potrzeb pokarmowych, a także  tworzeniu zapasów na okres niedostatku pyłku w przyrodzie.

Młode pszczoły wzbogacają go następnie śliną i miodem, rozdrabniają i ubijają. Ubity w komórkach plastra zasklepiany jest miodem  i woskiem. W zasklepionej komórce plastra następuje fermentacja beztlenowa, w wyniku której wytwarzany jest konserwujący pyłek kwiatowy kwas L-mlekowy. Tak spreparowany nazywany jest pierzgą i stanowi podstawowe źródło białka dla rozwijającej się rodziny pszczelej. Jest ponadto źródłem substancji odżywczych i mineralnych, wykorzystywanych przez robotnice do produkcji mleczka pszczelego.

Wartości odżywcze i zdrowotne

Pyłek pszczeli stanowi kompozycję wielu ważnych dla organizmu człowieka składników odżywczych. W ziarnach pyłku  pochodzących z różnych gatunków roślin stwierdzono obecność ponad 200 substancji. Do zasadniczych grup związków należą białka i aminokwasy, flawonoidy, węglowodany, lipidy i kwasy tłuszczowe, enzymy i  koenzymy, witaminy oraz sole mineralne. Z tego względu nazywa się go często cudowną odżywką.

Najważniejszą  grupę związków biologicznie czynnych pyłku kwiatowego stanowią białka i wolne aminokwasy, tj. arginina, fenyloalanina, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, walina, alanina, prolina, seryna, histydyna, glicyna i inne. Zawartość aminokwasów w pyłku dochodzi do 12%.

Z pyłku kwiatowego wyizolowano także ponad 30 enzymów i koenzymów katalizujących liczne procesy biochemiczne w organizmie człowieka. Pyłek stanowi również bogate źródło flawonoidów, leukoantocyjanów, katechin, kwasu oleanolowego i ursolowego. W znacznych ilościach występują w nim fenolokwasy, najczęściej kwas chlorogenowy, ferulowy, p-hydroksybenzoesowy i p-kumarowy. W pyłku kwiatowym wykryto ok. 40 pierwiastków pod postacią soli mineralnych w tym znaczące ilości potasu, magnezu, żelaza i cynku. W mniejszych ilościach występuje natomiast selen, bor, srebro, pallad, platyna, cyrkon i tytan.

Węglowodany to przede wszystkim fruktoza, glukoza, maltoza, oraz w mniejszej ilości: arabinoza, ryboza, izomaltoza i wiele innych.

Pyłek kwiatowy jest również źródłem witamin rozpuszczalnych zarówno w tłuszczach, jak i w wodzie, tj. A, B1, B2, B3, E, C, B6, PP, P, D, H, B12, kwas foliowy, inozytol, biotynę, kwas pantotenowy, kwercetynę.

Na co pomaga?

Pyłek pszczeli ma wiele magicznych zastosowań. Idealnie sprawdzi się dla kobiet, które mają problem z płodnością – pobudza i stymuluje owulację. Odgrywa dużą rolę w neurohormonalnej regulacji procesów płciowych, poprawiając spermatogenezę u mężczyzn i owogenezę u kobiet oraz zapobiega poronieniom. Obniża poziom „złego” cholesterolu i zapobiega chorobom serca. Pyłek poprawia także wszelkie procesy mózgowe, jest więc idealny do poprawy pamięci lub koncentracji.

Jest też idealnym naturalnym lekiem na wszelkie dolegliwości żołądkowe. Pomaga uporać się z przewlekłymi biegunkami, a także sprawdza się przy zaparciach. Pyłek pszczeli ma silne działanie przeciwbakteryjne oraz przeciwgrzybicze przez co znakomicie wspomaga przywracanie równowagi w całym przewodzie pokarmowym.