Trudna sztuka wybaczania – na czym polega?

Mówi się, że okres świąteczny szczególnie sprzyja wzajemnemu miłowaniu i przebaczaniu. Jak wyrobić w sobie ten rzadki nawyk, aby dłużej nie chować urazy do drugiej osoby?

Trudna sztuka wybaczania – jak to zrobić? Foto. pixabay.com

 „Chcesz być szczęśli­wym przez chwilę? Zemścij się. Chcesz być szczęśli­wym zaw­sze? Prze­bacz.” – głosił Henri-Dominique Lacordaire. Niby banalne słowo, ale w praktyce wybaczanie nie przychodzi nam tak łatwo. Potrafimy latami rozpamiętywać, żywić do kogoś urazę, żyć w konflikcie, którego źródła już dawno nikt nie pamięta. Tymczasem przebaczenie to cudowny sposób na oczyszczenie swojego umysłu z negatywnych emocji, które nagromadzone w środku, mogą podobno prowadzić nawet do poważnych chorób. Zdrowotna profilaktyka? Możliwe, choć przede wszystkim ten nawyk ma na celu uzdrowić nasze relacje.

Wybaczanie – czym nie jest?

Aby oczyszczanie było skuteczne, a efekt zadowalający obie strony, nie wystarczy przysłowiowo „machnąć ręką” i zapomnieć. To nie są też tzw. „ciche dni” między partnerami i udawanie, że tak naprawdę nic się nie stało (bo nasze emocje dają natychmiastową informację zwrotną – zwłaszcza, kiedy są silne i negatywne). Jeżeli zaczynamy usprawiedliwiać drugą osobę, puszczając wodze kreatywności w szukaniu argumentów, dlaczego mogła tak zrobić, powiedzieć, postąpić… nie tędy droga. To w dalszym ciągu bagatelizowanie problemu i umniejszanie swojej roli.

Skuteczne oczyszczanie

Prawdziwa sztuka polega na tym, żeby znaleźć źródło swojej złości i frustracji, a następnie wybrać akceptacje tych emocji i sytuacji w swoim życiu zamiast chęci zemsty czy żywienia urazy. Zastanów się, co spowodowało Twoją negatywną reakcję. Dlaczego akurat te słowa/zachowanie poruszyło Twoją wrażliwą strunę? Spróbuj zakomunikować partnerowi, dlaczego jest Ci przykro i co czujesz. Być może on w ogóle nie zdaje sobie z tego sprawy, lub zdążył już o tym zapomnieć. Naucz się akceptować siebie i swoje emocje, bowiem z tych negatywnych również możesz czerpać życiową energię.

Zalety uzdrawiającego nawyku

Jakie są główne plusy dzięki zrezygnowaniu z pielęgnowania poczucia krzywdy?

  • Poczucie wewnętrznej siły
  • Poprawa relacji i atmosfery między ludźmi
  • Oczyszczenie emocjonalne i duchowe
  • Oszczędzanie własnej energii – możliwość spożytkowania jej na lepszy cel
  • Dobre samopoczucie – transformacja negatywnych uczuć na pozytywne
  • Szansa dla drugiej osoby – umożliwia jej naprawę sytuacji

Ćwiczenie nr 1

A teraz przejdźmy do praktyki. Na kartce papieru zrób w punktach listę doznanych krzywd – opisz ją w kilku słowach. Następnie każdemu punktowi przypisz pewną liczbę na skali od 1-10, w zależności od subiektywnego znaczenia danej przykrości dla Ciebie. W kolejnym kroku podsumuj uzyskaną liczbę punków. Uzyskany wynik zamień na kilogramy i narysuj schematycznie samego siebie z odpowiednim obciążeniem – mogą to być plecaki, torby, albo worki.

Po narysowaniu samego siebie z odpowiednim obciążeniem przypatrz się swojemu rysunkowi i spróbuj wyobrazić sobie, jak się czuje osoba, która codziennie musi nosić taki ciężar. Wyobraź sobie, że to właśnie Ty nosisz go codziennie. Tak się już do tego przyzwyczaiłeś, że nawet nie jesteś tego świadomy na co dzień. Odczuwasz dyskomfort, ale nie bardzo wiesz, skąd on się wziął, czemu ciągle jesteś rozdrażniony, poirytowany, czy przygnębiony. Może wydawać Ci się normalne, że jest Ci tak ciężko…

Ćwiczenie nr 2

A teraz usiądź wygodnie i zadbaj o to, aby nikt Ci nie przeszkadzał. Połóż obok kartkę, długopis i spróbuj wykonać poniższe ćwiczenie.

  1.  Wybierz osobę, której chcesz wybaczyć. Pomyśl o sytuacji, która jest przedmiotem sporu.

2. Najpierw pomyśl o sobie i zadaj sobie pytanie: „Czy to, co się wydarzyło, w jakikolwiek sposób umniejszyło to kim jestem?” Odpowiedź zapisz na kartce.

3. Teraz pomyśl o tej drugiej osobie. Jak sądzisz, czym się kierowała? W co wierzyła, zachowując się określony sposób? Co chciała osiągnąć swoim czynem? Określ jej pozytywną intencję i zapisz ją na kartce.

4. Czego brakowało tej osobie w tamtej konkretnej sytuacji aby postąpić inaczej? Jakich zasobów jej brakowało? Jakiej emocji, uczucia, przekonania? Być może brakowało jej bezpieczeństwa? Być może brakowało jej zrozumienia albo zaufania? Być może brakowało jej przekonania, że sobie poradzi sama? Wypisz brakujące zasoby na kartce.

5. Wyobraź sobie tą osobę w tej konkretnej sytuacji. Pomyśl o jej pozytywnej intencji. Wręcz jej teraz brakujące zasoby i zobacz jak zmienia się jej zachowanie, gdy to ma. Zobacz jak ta sytuacja trwa i dobiega końca.

6. Teraz wyobraź sobie, że pojawiasz się tam – mając okazję spojrzeć tej osobie w oczy i jej wybaczyć. Uśmiechnij się, przytul się do niej i powiedz „Wybaczam Ci całym swoim sercem. Wybaczam sobie to, że zatruwałem się złością i żalem. Dziękuję.”

7. Otwórz oczy a następnie sprawdź rezultat – pomyśl o tej osobie i o tej konkretnej sytuacji i zobacz jak się czujesz. (źródło zadania: www.michalpasterski.pl)

I co, było tak strasznie?