-
Odp.
-
A no widzisz, bo słowo to ma bardzo szeroki zakres znaczeń
Niektórzy twierdzą, że dupę odkrył uczony radziecki Wołow. Dlatego mówimy: „d*** Wołowa”.Inni twierdzą, że dupę wynalazła Marynia. Ci z kolei rozmawiają o d**** Maryni. D*** pełni również ważną rolę w ruchu obrotowym. Wszystko kręci się wokół d***. D*** służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny kopniak w dupę jest wyrażeniem uczuć negatywnych wobec adresata takiego gestu. D**** można również przekazać emocje pozytywne, np. całując kogoż w dupę. D*** może spełniać też rolę lizaka. Szczężliwie nie wszyscy są dupolizami. Uniwersalnożć d*** nie kończy się na tym, jest ona bowiem zadziwiająco skutecznym pojemnikiem: w d**** można mieć całe osoby, a nawet społecznożci. D*** służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do d***, tym samym d*** spełnia rolę uniwersalnego wzorca porównawczego. W dupę (lub po d****) można również dostać. Czynnożć ta umacnia więzi emocjonalne między rodzicami i dziećmi. Prócz tego, d*** spełnia rolę siedziska, powiadamy bowiem: „siadaj na d****”, często z dodatkiem poleceń uzupełniających, jak np. „[…] i siedź cicho”. Okreżlenie „dawać (dać) d***” funkcjonuje w dwóch znaczeniach: erotycznym i wartożciującym, jednak „żciągnąć kogoż z d***” tylko w tym pierwszym. Można również chronić swoją (lub czyjąż) dupę, co kolejny raz potwierdza ważnożć d*** w otaczającym nas żwiecie. „Zabrać się do czegoż od d*** strony” oznacza podejżcie niewłażciwe, od końca; d*** funkcjonuje tu jako synonim odwrotnożci. D*** pełni również rolę uchwytu, można bowiem trzymać się czyjejż d***. Okreżlenie to nie oznacza braku równowagi, ale samodzielnożci. Więc sama widzisz… wszędzie jej pełno 😉
