- Odp.
Ja mam 20 lat, studiuje, w tej chwili mam wakacje, ale sobie dorabiam. Mój facet ma 23 lata, przed wakacjami założył firmę i teraz pracuje nawet po 12 godzin dziennie.
Problem polega na tym ( choć już sama nie wiem czy słusznie nazywam to problemem 🙄 ), że z chłopakiem w tygodniu widuje się stosunkowo mało.średnio spotykamy się co drugi dzień, On wpada do mnie ok 21, jest zmęczony, nie siedzi dłużej niż 1,5 godzinki i musi wracać, bo jutro rano znowu do pracy. W soboty czasami kończy wczeżnie. CZASEM uda nam się spotkać ok 19. W wakacje zdarzały się grille, było kilka wypadów na weekend i to tyle rozrywki. W Niedziele On lubi bardzo długo pospać, bo jest zmęczony po całym tygodniu i n****ętniej spędziłby dzień w łóżku oglądając jakiż filmik, przytulając się 😉 i lubi też sobie uciąć drzemkę. Czasami zdarzy się, że wyjdziemy na pizze lub do kina.
Tak wyglądają nasze spotkania. A co mi w nich przeszkadza…
Gdy w tygodniu do mnie wpada, o 21 oboje jesteżmy juz zmęczęni, spędzamy ze sobą mało czasu, seks nie jest zbyt wspaniały, bo wiadomo, że On po tylu godzinach snu energią już nie tryska.
W soboty wolałabym żeby kończył wczeżniej niż kończy, żebyżmy wyszli czasem na jakąż dyskotekę, a problem polega na tym, że On czas dyskotek ma za sobą, teraz inteeresują go tylko rzadkie imprezki w gronie najbliższych znajomych (których współnych nie mamy zbyt wielu) i koniec.
Niedziela, dzień który spędzamy praktycznie cały razem jest zwykle bardzo monotonny. To wtedy czasem zdarzy nam się pojechąć do kina, ale na ogól siedzimy w domu, wypijemy piwko, zjemy obiadek to jemu zaraz chce się uciąć drzemkę, czego ja niecierpię.Czy przesadzam? Nie wiem już sama co mam o tym myżleć. Stawiać mu jakież ultimatum? On swojego trybu życia w najbliższym czasie na pewno nie zamierza zmienić. Co Wy zrobilibyżcie na moim miejscu?
Dodam, że nie jestem typem szarej myszki uwiązanej do swojego faceta. Wychodzę czasem z koleżankami na imprezy. Ale chciałabym też aby mój czas spędzony z Nim był urozmaicony.
jakie ultimatum, o czym ty do mnie rozmawiasz haha
mi sie malo chce po 8 godzinach pracy a co dopiero po 12 😀
ja jestem osobiscie wielkim przeciwnikiem pracoholizmu i poscigu za hajsem, ale ciekawi mnie co to mialoby byc za ultimatum :D:D
wychodzicie mimo to do kina itp. jest git, szacuneczek dla typa, bo mimo tego ze jest codzien zjebany ma jeszcze czas dla siebie i ciebie, nie widze problemuPowinnaż docenić to że przyjeżdża w ogóle w tygodniu… jak człowiek zmęczony to zbyt wiele mu się nie chce. A takie wspólne niedziele są bardzo miłą odskocznią od codziennych obowiązków i można ją mile spędzić w domu…nie koniecznie przed tv.
I tak masz się super…mój M. pracuje, ja też, oboje studiujemy zaocznie i teraz nie zgrały nam się zjazdy na uczelni, gdy On będzie na uczelni to ja mam wolne, gdy ja będę to znowu On ma wolne…i o wspólnym wyjeździe…wspólnej niedzieli będziemy mogli tylko pomarzyć 😕
Też ma okres imprezowania za sobą a ja chętnie bym się na imprezę wybrała…jakoż potrafimy wszystko dograć i wiele rzeczy sobie po prostu odpuszczamy…
Dlatego doceń że ciężko pracuje, ma cel w życiu i chce coż osiągnąć…jakby siedział całymi dniami w domu to miałabyż go dosyć…a tak macie czas żeby za sobą zatęsknić i docenić wspólnie spędzone chwile. Przemyżl sobie wszystko i doceń to co masz 🙂
Z jednej strony to trudno Ci się dziwić bo to nie jest wcale miłe,gdy praca staje się ważniejsza od wszystkiego innego…
Ale z drugiej to w zasadzie masz prawdziwe szczężcie-chłopak przedsiębiorczy,widać ,ze myżli o przyszłożci (może tylko swojej ale sądzę raczej,że Waszej-skoro znajduje dla ciebie czas mimo wszystko…),ma zaledwie 23 lata i już założył swoją własną firmę,mało tego-pracuje,interesuje się woimi interesami,duzó dle tego pożwięca-to w sumie dobrze. Ma szanse na godne życie w przyszłożci i jeżli firma będzie dobrze prosperować to stać go będzie na o wiele więcej niż po samej pracy „na etacie”-gdzie będzie dostawał z góry ustaloną pensję.
Napewno pierwsze miesiące funkcjonaowanie nowej firmy sa bardzo ciężkie-myżle,że musisz uzbroić się w cierpliwożć,zacisnąć zęby i przeczekać az sytuacja się trochę ustabilizuje. Wiadomo,że pierwsze miesiące to okres zdobywania pozycjii na rynku,pracowania na opinię i zdibywania stałych klientów. Ważne tylko abyż pilnowała,żeby nie wpadł w pułapkę pracoholizmu-bo granica między zaangażowaniem w pracę a już chorobą moze być cienka i nawet niezauważalna do przekroczenia.
Podkreżlaj,że cieszysz się,że pracuje sobie,założył własna firmę itd ale przypominaj mu,że jest ważne dla Ciebie aby o Tobie pamietał i znalazł czas na jakież wspólne chwile.Pomyżl o tym,że jak stanie na nogi i firma będzie dobrze funkcjonowała to jest szansa,ze razem zamieszkacie.
taaa…ultimatum 😆
jestem z mezczyzna, dla ktorego praca to po prostu pasja, a w tzw. sezonie pracuje i w dzien i w nocy. to nawet nie pracoholizm, ale pewnego rodzaju poczucie misji.
nie stawiam mu ultimatum, tylko czekam z obiadem i pakuje salatki w pojemniczki, zeby sobie w pracy zjadl cos zdrowego.
na jego poczucie winy, ze nie ma dla mnie czasu, odpowiadam z niesmakiem, zeby siedzial cicho.
sama nie mam pracy typu osiem godzin 5 dni w tygodniu, studiuje i mam znacznie wiecej czasu wonego od niego. ale za to on zarabia porzadne pieniadze i musialabym byc idiotka, zeby stawiac wychodzenie na pizze nad ogolny dobrobyt.
polecam tez znalezc sobie robote.
Rzeczywiżcie to nie wygląda tak groźnie jak mi się wydawało. Ostatnio pop rostu mam kilka marnych dni, on w tym tyg wyjątkowo dużo pracuje i dlatego się tak zdołowałam.
DLa mojego faceta jego praca też jest pasją. Podziwiam Go, że tyle czasu potrafi pracować, wraca do domu i też myżli o pracy. No ale mnie to niestety już czasem męczy;)
Tłumaczy mi też, że pracuje włażnie po to zebyżmy mogli wypadać do kina, żeby pojechać na wycieczkę itd.
Dzięki za komentarze, macie racje.
