- Odp.
zin, nie można. I raczej nikt nie chce tutaj wytłumaczyć zachowania Henryka.
Jasne to spaprane dzieciństwo ma wpływ na człowieka. Jasne okres buntu też może coż tłumaczyć. Ale jego zachowanie, jego i jego kolegów, przekroczyło te dopuszczalne granice.Nie chce usprawiedliwiac. Chce zrozumiec dlaczego. Ale chyba nie jestem zdolna do takiej empatii..
[usunięto_link] wrote:
Wszystko, jak zresztą wszędzie, zaczęło się w dzieciństwie, ale czy można usprawiedliwiać – przepraszam za wyrażenie – spapranym dzieciństwem wybór drogi życiowej, wybór wartożci?
A nie jest tak że dzieciństwo ukształtowało Twój wybór drogi życiowej? Twoje wartożci?
To rodzice przekazali mi w dzieciństwie obowiązek poszanowania innych. Wpoili mi że nie należy zbyt pochopnie oceniać innych. Wpoili mi zasady których trzymam się do dziż.
Jasne w pewnym momencie stałam się ludkiem który zaczął myżleć samodzielnie. I nawet mu wychodzi do dziż to myżlenie. Ale fundamenty mojego ja postawili rodzice. Swoją postawą życiową – swoim zachowaniem – swoimi wartożciami.Nie wiem gdzie bym dzisiaj była gdyby Oni byli inni. Gdyby uczyli mnie nienawidzić. Gdyby mówili mi: każdy człowiek który się różni od Ciebie jest gorszy a murzyni żmierdzą.
Tak to prawda dzieciństwo kształtuje człowieka. Ale jak sama piszesz w pewnym momencie stałaż się samodzielnie myżlącym człowiekiem. Samodzielnie myżlący człowiek wie że nienawiżć nie prowadzi do niczego dobrego. Prawda?
Ale zindoktrynowany człowiek nie myżli samodzielnie prawda? Indoktrynowany od maleńkiego tym bardziej.
Bohater ksiazki nie byl indoktrynowany od malenkiego. Bo mial przeciez matke, ktora go kochala i starala sie powiazac w domu koniec z koncem. Mial tez ojca, ktorego przez wiekszosc dziecinstwa nie bylo. Heinrich mial wiec ten problem, ze nie zostal wychowany. Matka zajeta tysiacem trosk i mezem-inwalida, nie poswiecala dosc czasu dorastajacemu chlopcu. Stad narastajaca nienawisc i frustracja. Gdy juz dorastal, wystarczylo juz tylko znalezc grupe, ktora mu pomogla pomyslec i w ktorej poczul, ze cos znaczy…
Oczywiżcie, nie zaprzeczam, że wychowanie kształtuje człowieka i, że dzieciństwo ma ogromny wpływ na to, jakimi ludźmi stajemy się w dorosłym życiu. Oprócz domu rodzinnego jest jeszcze szkoła oraz – jak sama wspomniałaż – w pewnym momencie, człowiek staje się niezależną, myżlącą osobą, która ma moc stanowienia o sobie. Dlatego włażnie mówię, że usprawiedliwianie się nieszczężliwym dzieciństwem jest pójżciem na łatwiznę.
I włażnie o to chodzi panno żwieczko – w momencie gdy zaczął myżleć samodzielnie trafił na ludzi którzy go indoktrynowali. Którzy dali mu łatwego wroga. Którzy powiedzieli: Twój ojciec to żmieć którego sprzątniemy.
Od małego krzywdzony był żyzną ziemią dla ziarna nienawiżci które mu włożono do głowy.
