- Odp.
[usunięto_link] wrote:
No ja już zacząłem pracować nad swoją zoną:)))))))
Tylko znając ją trochę to potrwa.
Moje zdanie jest takie-dobrze by bylo zeby żona urodziła przed 30!Ja mam 28 więc mam jeszcze bardzo dużą szanse urodzenia przed 30-stką. Uda mi sie wiem 😀
Ja ma 21 i już chcialabym mieć dziecko.. 😳 niestety studia mam zbyt cieżkie żeby pogodzić je z dzieckiem ale po studiach ostro do roboty ❗ 😀
black_mamba ja dokładnie tak samo myżlałam i mowiłam a teraż załuję. Studia były ważniejsze, jak je skonczyłam to miałam 26 lat, w miedzy czasie znalazłam prace i było super. Chciałam sie dorobic i wtedy dziecko. niestety jak zaczełam sie starać o dzidziusia to straciłam prace i od ponad roku nie pracuje. Tzn mam prace ale to takie dorywcze zlecenia na tydzień w miesiącu więć z dziecka narazie nici. lepiej było podczas studiów sie starać. 🙁
no tak.. 🙂 ale ja jestem na utrzymaniu rodzicow i nie chce im jeszcze wnuka na to utrzymanie dorzucac 😕 zobaczymy co czas pokaze… 😀
[usunięto_link] wrote:
no tak.. 🙂 ale ja jestem na utrzymaniu rodzicow i nie chce im jeszcze wnuka na to utrzymanie dorzucac 😕 zobaczymy co czas pokaze… 😀
W takiej sytuacji oczywiżcie masz rację 😛
Witam ponownie wszystkim w temaciku, który niedawno spędzał mi sen z powiek. Bardzo WAM dziękuję za wszystkie rady i słowa otuchy. Ja mam 2 córeczki 9 lat i 4,5 roku. Starsza pokazała mi ostatni, że jest „BAAAAAAARDZO DOROSŁA”. Przeraziło mnie to okropnie, ale zaczęłam głębiej analizować sytuacje problemowe i wierzę że damy radę wszelkim niepowodzeniom. Narazie sytuacja ucichła: była rozmowa ze mną, z mężem, z nauczycielką i psychologiem zaprzyjaźnionym. Ja długo szukałam odpowiedniego sposobu na „PIERWSZY DOROSŁY” bunt mojej Nutki. Zaczęłam od rezygnacji z kursów i szkoleń zawodowych. Postanowiłam poprostu BYĆ z dziewczynkami w domu. Ze względu na fakt iż są we dwie, to staram się spędzać z nimi czas „pojedynczo”, aby każda z osobna czuła się wyjątkowa. Ja czuję, że między mną i Nutką jest więcej ciepła, zrozumienia…. Zauważyłam że czężciej przychodzi do mnie aby poprostu pogadać, a ja nie odsyłam jej z odpowiedzią „nie teraz kochanie”. Zrozumiałam że jej potrzeby są najważniejsze, a dla niej jeszcze ja jestem autorytetem. Słuchajcie ja zastanawiam się dlaczego nie ma szkół „jak wychowywać dzieci, jak radzić sobie z problemami????” dostępnych całemu żwiatu. Ja nie wiedziałam jak postępować, myżlę że w pracy idzie mi duuuuuuuuużo lepiej (jestem nauczycielką w przedszkolu), ale z podopiecznymi jestem kilka godzin a z córeczką cały czas.
Nawet nie wiesz jak sie ciesze Edytko że wszystko powoli wraca do normy!!!
Twoj przykład doskonale pokazuje jak ważne jest to żeby rodzice mieli czas dla dzieci, żeby z nimi rozmawiali, starali sie zrozumiec ich problemy! 🙂Przerażają mnie troszkę takie sytuacje, dzieci są różne i różne są z nimi kłopoty. Czasem boję się że nie dam rady, albo że będę „tyranem” tak za wczasu zeby dziecko nie wyrosło na łobuza huligana 🙁 👿
No wlasnie jak wychowac dziecko zeby bylo dobre i zylo z jakimis zasadami……
Moja Alunda jak czasem na nią mówię przechodzi okres na NIE i ma siły bez końca…..a my powoli je tracimy;)Pamiętam taki okres u syna mojej siostry. Wszystko była na „nie” i ciagłe krzyki i warczenie a jak sie na niego nakrzyczało to sie obrazał i wchodził pod stół i potrafił godzine tam siedzieć. Strasznie był niegrzeczny. Zresztą do tej pory w małym stopniu mu to zostało. Potrafi czasem tak odpowiedzieć ( a ma 8 lat) że człowieka „biała gorączka” ogarnia. Czesto go pilnuje teraz też bedzie ze mną cały tydzien juz od piatku bo w szkole jest przerwa. Już widze jak się będę z nim „użerała” 👿
A ja sie boję tej odpowiedzialnożci za dzieci……widzę jak moja kolezanka ze studiow, jak boryka się sama ze sobą i jak walczy. Za mlodo jak na dojrzałożć. Mamy obie tyle samo lat czyli 23 i i ona ma 2 letnie dziecko:(((
Kocha je ale ciężko jej pogodzic macierzynstwo, studia i małżeństwo…Niestety znam 3 takie które zrezygnowały ze studiów własnie „przez dzieci” bo niedawały rady, ale znam i takie które żwietnie sobie poradziły. Wszystko zalezy od człowieka, jego chcarakteru i zaradnożci zyciowej. Wżród 12 kolezanek ze szkoły podstaw i liceum, z którymi utrzymuję kontakty żcisłe tylko ja nie mam dzieci i bardzo mi z tym źle.
PS. dzisiaj pierwszy dzien pilnowania 2 maluchów mojej siostry. Włażnie skonczylismy sprzatać pokoj dzieci 😈 Cholera generalny porzadek zajął nam 3 godziny 😕
wESOOOOOOOOOOOŁYCH śWIĄT DLA WSZYSTKICH!!!!!!!!!!!
Słuchajcie nie załamujcie się, ja mam 2 córeczki i obie urodziłam studiując!!!!!!!!!! Potem jeszcze zrobiłam podyplomowe i jest ok!!!!!! Ja bym jeszcze chciała się pouczyć i nawet moje gwiazdki pytały ok. października mamo a ty nie idziesz do szkoły???????? Ja mówiłam no chyba nareszcie będę cały czas z wami, a one na to ale fajnie jak ty jesteż w szkole!!!!!!!!! Zdębiałam!!!!!!!!!! No teraz wiem że ten rok napewno chcę być tylko z dziewczynkami, ale od października chciałabym jeszcze się pouczyć. Zobaczymy jak to wyjdzie w „praniu”, ale ja bym baaaaaaaaaardzo chciała. Wiem że to jest trudne, ale także daje mnóóóóóóóóóstwo satysfakcji. Pozdrawiaw WAS wszystkich i głowy do góry, dzieci NIE SĄ przeszkodą w nauce, gdy ktoż chce of course!!!!!!!!Podziwiam Cie Edytko! Na moim kierunku nie ma czasu na dzieci, jest za duzo stresow, wiec nawet samo donoszenie ciąży wiąże sie z ogromnym sukcesem. Ale nawet gdybym miala juz dziecko to i tak musialabym zrezygnowac poniezaz nikt mi tego dziecka nie bedzie utrzymwac ani wychowywac, przeciez musi ktos sie tymi dzieciakami zająć 😕
