[anabella]

Jak w wielu sprawach, jeżli chodzi o komputer, to mam dylemat. Na razie nie pozwalam dzieciom dochodzić do kompa, chociaż mam wrażenie, że coraz ciężej mi to przychodzi. Filip ma 6 lat i ma autyzm. Jak 3 lata temu dostał diagnozę i przyjechała do nas pierwszy raz terapeutka, to zaraz, że ona przywiezie mi program do nauki korzystania z komputera dla Filipa. Mnie szlak trafił, bo dzieciak nie umiał wtedy samodzielnie się załatwić (włażciwie to nic nie umiał), a ja o będę uczyła komputera. Jednak teraz kiedy Filip jest już starszy, to myżlę coraz czężciej o tym, by go tego komputera nauczyć.
Ważne w tym wszystkim jest to, żeby pamiętać, że są jeszcze różne gry w które można grać z dzieckiem (memo, chińczyk), żeby się nie okazało, że jak dziecko idzie do grupy, to nie umie się zachować i dostosować do tej grupy.
Ja często wycinam jakież obrazki z kolorowych gazet i tnę na kawałki, a dzieciaki mają puzzle. Albo wycinam obrazek, obrysowuję go na kartce, a dziecko dopasowuje do „cienia”. Takie włażnie zabawy są dla maluchów w necie, a można zorganizować samemu. Dziecko ma dodatkowe bodźce, bo dotyka papieru, kleju, bo musi gdzież przykleić itp. Dla maludów zwłaszcza jest to ważne, bo to wstęp do nauki pisania, chociaż często nie zdajemy sobie z tego sprawy. W erze komputerów mamy nadmierną dysleksję>
Pozdrawiam

[anabella]

Ja mam dwóch synów. O Filipku już pisałam, ma 6 lat i choruje na autyzm. Młodszy Staż jest takim jego starszym – młodszym bratem, teraz w lutym skoczy 3 lata. Marzy mi się jeszcze córka, ale troszkę się boję, bo nie wiadomo dokładnie skąd ten autyzm się bierze, może to geny. Nie wiem, czy odważę się zaryzykować.

[Autor]

Odp.