-
Odp.
-
dosyć smutku – mineło tyle lat zostało z górki i ?????????????. chcę opisać coż co wydawało się niemożliwe ale ryzyko chęć użmiechu opłaciło się. Był wrzesień 2007 rok tak bardzo chciałam zacząć się użmiechać pragnienie było tak wielkie że stanełam i powiedziałam głożno do jedynej osoby która została w tym smutnym domu w którym były ciągle awantury że nie oddycham tak jak on chce. Powiedziałam już czas dzieci założyły rodziny odchodzę od ciebie – rób jak uważasz i żmiech. Wzięłam psa i torebkę a łzy płynęły mi strumieniem i wyszłam. Udało się, jestem sama znajomi na ulicy mówią co się dzieje jesteż ładniejsza nie poznałam co słychać? przyciągam samych pogodnych ludzi.Jestem szczężliwa ,może któraż przeżyła taką przemianę chętnie porozmawiam.
ja wprawdzie jestem młoda, ale niedawno zerwałam z chłopakiem, z którym byłam prawie 5 lat…jestem sama i mi źle…nie chciałabym do niego wrócić, bo to juz nie miałoby sensu, ale teraz nie mam z kim porozmawiać, z kim wyjżć, czuję się gorzej i samotnie…wpadłam w dołek i nie umiem się wygrzebać…dopóki była uczelnia i egzaminy, to miałam co robić….teraz nie wiem, jak spędzić dzień…zazwyczaj siędzę na fotelu lub leżę w łóżku bezmyżlnie przez cały dzień…
jednym taka zmiana wychodzi na dobre, innym na złe…
ale czekam na dzień, kiedy wszystko się ułoży 😉Evita,myżle,ze powinnas jakos sobie zorganizowac czas,bo takie lezenie na łozku godzinami tylko pogarsza sytuacje.Zrob cos dla siebie-jakies zakupy,moze nowa fryzura,zmiana wizerunku,popracuj nad kondycja,poczytaj,teraz jest własnie czas na takie rzeczy!Na pewno masz tez jakichs znajomych,spotkaj sie z nimi 🙂 A nie myslałas o jakiejs pracy na wakacje?Miałabys wypełniony czas a i zarobiłabys fundusze na przyjemnosci 🙂 Poza tym jest wspaniała pogoda,czasem wystarczy tylko wyjsc na spacer 🙂 Oczywiscie wiem,ze wszystkie rany od razu sie nie zagoją,5 lat zwiazku to bardzo dlugo,ale trzeba probowac przede wszystkim!Zajmij sie soba,a najlepiej na tym wyjdziesz,takie jest moje zdanie 8)
Trzymam kciuki i zycze powodzenia:*Czasami próbuję, wychodzę gdzież, kupuję nowe ciuchy i odwiedzam koleżanki…skutkuje na krótko…jeszcze pomyżlę nad pracą, bo to dobry pomysł 🙂
W każdym bądź razie dzięki 🙂Evita pozdrawiam Cię bardzo. Uwierz mi ja mam 58 lat i teraz wiem napewno że jak byłam smutna użalałam się nad sobą i sama nie wiem czego oczekiwałam od znajomych oni odsuwali się ode mnie.Jest mi teraz wstyd i jednoczeżnie okropnie szkoda straconych dni, godzin a nawet minut. Nikt nie lubi smutnych ludzi i Ty też nie lubisz. Pokonaj samą siebie
wystarczy tak mało wyprostować plecy użmiechną się nawet poczatkowo sztucznie ale to też działa coż pęka w człowieku przez ten sztuczny użmiech chyba nasza dusza żmieje sie z samej siebie.Malutkimi kroczkami poznajemy ludzi opymistycznych i coż się zaczyna. Nie można nigdy być smutnym bo ja też unikam takich ludzi. powodzeniaPozdrawiam również 🙂
I muszę powiedzieć, że znalazłam niezawodny sposób na smutki…włączam muzykę i tańczę 🙂
Może to nie niweluje moich problemów, ale zmienia nastawienie wobec nich…kiedy czuję się lepiej fizycznie, to i psychicznie też 😉Kazdy ma jakis sposób na rozładowanie smutku i stresu…Jesli Tobie akurat pomaga taniec to super!Cwiczysz ciało,rozluźniasz miesnie,dotleniasz komorki i spalasz kalorie,a przy okazji czujesz sie lepiej na duchu-samo dobre.Najwazniejsze,ze sie starasz,a nie zamykasz w 4 scianach ze swoim smutkiem i przygnebieniem.Gratuluje,bo sama wiem z wlasnego doswiadczenia jakie to trudne.
P.S.Skoro taniec tak Ci pomaga i daje radosc moze warto byloby sie zapisac na jakis kurs?Swietne miejsce do zawierania nowych,ciekawych znajomosci 🙂
[usunięto_link] wrote:
Wzięłam psa i torebkę a łzy płynęły mi strumieniem i wyszłam. Udało się, jestem sama znajomi na ulicy mówią co się dzieje jesteż ładniejsza nie poznałam co słychać? przyciągam samych pogodnych ludzi.Jestem szczężliwa ,może któraż przeżyła taką przemianę chętnie porozmawiam.
Ja wzięłam kota i rozwiodłam się. I mineły juz 3 lata- a ja jeszcze nie ożmieliłam się z nikim związać . i nie chcę. Mam kota , psa i jestem naprawdę szczężliwa.
