-
Odp.
-
Witam, postanowiłam napisac tutaj bo czuję ze muszę z siebie to wyrzucic, i chcę zeby ktos spojrzał na to wszystko obiektywnie.
Nie wiem czy w dobrym miejscu umieszczam ten wątek, bo widzę ze tu raczej piszecie o swoich partnerach, a mi chodzi o mojego starszego brata.Moze zaczne od początku, nasi rodzice rozwiedli się, nie mieszkaja razem. My mieszkamy z matką, ona często wyjezdza-taką ma praće, nie mam zbyt dobrego kontaktu z nią. Tata znalazł sobie nowa partnerkę, ma z nia dziecko, mieszkaja w innym miescie.
Brat studjuje, ja chodze do liceum, często jestesmy z bratem sami w domu.
Za nim przejdę do sedna sprawy chcę powiedziec ze jestem z nim bardzo zwiazana, bylismy dla siebie oparciem, a on się zawsze o mnie troszczył i mogłam na niego liczyc. Tylko ze on ma problem z emocjami, sa dni kiedy jest bardzo agresywny wobec mnie i byle drobiazg moze go rozłoscic, nie raz dostałam w twarz od niego…Wczoraj była taka sytuacja ze przyszedł ze znajomymi i zrobili sobie impreze, jego kolega zdał prawo jazdy, wypili cos no i potem jak poszli, to brat mowi do mnie cos takiego:
ale bałagan, wziełabys to sprzątneła troche ok?(mowił to grzecznie) ja powiedziałam ze mi sie chce spać i zeby jutro sam po sobie posprzatał.
A on do mnie: K… matki nie ma to masz mnie słuchac, sprzatnij to. Ja nie zareagowałam, tylko dalej siedziałam przy kompie a on do mnie podszedł chwycił mnie z tyłu za włosy i zaczał krzyczec czy ja głucha jestem, ze jak go nie bede słuchac to on mnie urzadzi i ze on mnie musi wychowac-ja go prosiłam zeby sie uspokoił, ze pojde i posprzatam to.On sie uspokoił, poszłam posprzatac, a on potem przyszedł i mnie objał i powiedział mi zebym nie płakała, ze przeprasza mnie bardzo, ze go poniosło ze to wszystko przez alkohol….
Rano mnie jeszcze raz tak strasznie przepraszał, tylko ze to nie pierwsza taka sytuacja, raz dostałam od niego 4 razy w twarz raz za razem…i powiedział wtedy ze zasłuzyłam, ze jakbym była lepsza to by nie musiał.Rozmawiałam z nim wiele razy na ten temat, prosiłam go zzeby sie zgłosił do psychologa,to sie jeszcze bardziej wsciekał, nie wiem jak mu mam pomoc, czasem mi sie wydaje ze moze to ja rzeczywiscie robie cos nie tak, ale zeby mnie od razu bic za to-to nie jest normalne. Tylko on poza tymi sytuacjami jest napprawde swietnym bratem….
nie wiem co mam robić, przeciez nie moge mamie o tym powiedziec, bo co to da…narobie tylko nie potrzebnej kłotni, bo co ta mama miałaby z tym zrobić?Tym bardziej ze moj brat to jej ukochany synek.
Nie wiem co mam robić, najlepiej by było zeby go przekonac zeby poszedl się leczyć..tylko jak…?
Też uważam, że powinnaż powiedzieć matce. Samej będzie ciężko poprawić sytuacje. Brat będzie zawsze czuł się bezkarny bo wie, że ma dobrą siostrę, która nic nie wygada. A przed matką powinien poczuć respekt. W końcu (domyżlam się) utrzymuje go i jest od niej zależny. Z resztą chyba sam jest żwiadomy że jego zachowanie nie jest w porządku. Może za namową mamy zgodzi się na wizytę u lekarza lub po prostu będzie bardziej kontrolował swoje emocje? Piszesz, że nie masz dobrego kontaktu z mamą, ale chyba nie do tego stopnia, że nie możesz liczyć na jej pomoc w takiej sytuacji.
facet nie moze pic
ma problem robi sie po wódce agresywny
trzeba mu to użwiadomicPostanowiłam ze najpierw pogadam z bratem poważnie o tym i powiem ze jeżli jeszcze raz podniesie na mnie rękę to powiem o wszystkim mamie. Mam nadzieje ze do niego dotrze i ze nie zbagatelizuje tego co mu powiem, tym bardziej, ze widzę ze mu głupio za tę ostatnią sytuację i próbuje to jakby naprawić. Jeżli nic się nie zmieni, porozmawiam z mamą.
Dziękuje za odpowiedzi:)
