-
Odp.
-
powiedzcie mi skąd czerpać, może inaczej – jak rozbudzić w sobie siłę i niezłomnożć,jak przeżyć??
Miałam bardzo ciężkie dzieciństwo, jeszcze mieszkam z matką(studiuję), która bardzo zatruwa mi życie.Przez to wszystko czuję że jestem już u skraju sił, nie mam w sobie siły do życia, do nauki!
Jeszcze niedawno było inaczej, jakby odcinałam się od tego, kochałam życie i bardzo kochałam siebie(chyba nadal troszkę siebie kocham, gdyby było inaczej już dawno byłabym martwa).Mam kochającego mężczyznę przy sobie.Ale ostatnio coż we mnie pękło,już nie mam siły i myżlę o żmierci.Co robić???? Potrzebuję pomocy, nie daję już rady…Powiedz o tym swojemu facetowi, może warto wybrać się do psychologa. I znaleźć nowy cel w życiu i uparcie do niego dążyć, nie patrząc na boki.
myżlę od wielu lat nad psychologiem, powinnam rzeczywiżcie w końcu sie wybrać tylko jak trafić na dobrego…
Moj chłopak o wszystkim wie, jest bardzo wyrozumiały ale niestety nie jest w stanie sie wczuć w moją sytuacje bo sam wychowywał sie w szczężliwej rodzinie i w miłożci,nie jest w stanie mi pomóc.
A cel owszem mam tylko że nie mam już sił do niego dążyć, ani psychicznych, ani fizycznych.Nie dożć że mam problemy z kręgosłupem, to jeszcze ciężkie nadciżnienie.Piszesz, jakbyż była skazana na cierpienie, a to czy jesteż szczężliwa zależy tylko od ciebie. Każdy ma jakież problemy, ja też, ale żwiat nie musi o nich wiedzieć, wspólnie z moim S je rozwiązujemy. Bo facet jest po to, żeby wspierać nawet jak nie rozumie to może starać się zrozumieć i to się będzie liczyło.
Musisz znaleźć w sobie siłę, bez tego nigdzie nie zajdziesz, ale żeby to zrobić musisz naprawdę chcieć.Bo zostałam skazana na cierpienie przez swoją matkę.Chyba też nie za bardzo wiesz o co mi chodzi, trzeba to przeżyć żeby zrozumieć.Co z tego że sie kiedyż wyprowadzę,że bede miała swoje życie?To jest we mnie i zostanie chyba na zawsze.
A siłę bardzo chce znaleźć, gdyby było inaczej nie pisałabym tutaj i nie prosiła o pomoc.
Myżlę że najlepszym rozwiązaniem byłoby natychmiastowe opuszczenie domu, ale żal mi przerywać studiów w które włożyłam dużo pracy i wysiłku.Z drugiej strony- ile można zaciskać zęby??Skąd mam wiedzieć jak się czujesz? I dlaczego na mnie za to najeżdżasz?Ciężko się wczuć w sytuację po przeczytaniu 3 linijek tekstu. Myżlę, że sama się napędzasz bardziej. Dlaczego Twoja mama jest winna? Z tego co przeczytałam mam wrażenie, że złożcisz się na żwiat bo masz źle i każdy będzie zły, bo nie rozumie. Może czas przestać patrzeć na siebie?
Ooo,kochana, czy ja na kogoż „najeżdzam”?Chyba jesteż przewrażliwiona, a myżlałam że to tylko ja mam ze sobą problem…
Przez myżl by mi nie przeszło żeby się na kogokolwiek z zewnątrz złożcić za całą tą sytuację, a tymbardziej na żwiat.Racja, chyba sama siebie napędzam.Ale trudno stać się bezuczuciowcem i nie myżleć nad tym że nie ma się normalnej, kochającej rodziny.Najwyższy czas zeby założyć swoją.Tylko siły mi potrzeba,więcej siły, skąd ją do cholery brać??ile masz lat?
Nie warto tracić nerwów na npędzanie się, bo to sobie robisz krzywdę nikomu więcej i dopuscić do siebie parę osób, bo będzie Ci łatwiej. Siłę ja biorę z celu, do którego dąże.ps problemy ze sobą przestałam mieć kiedy skończyłam 16 lat.
Skoro można to uchyl rąbka tajemnicy.Mój aktualny cel to jak najszybciej zrobić licencjat(jestem na 2 roku).Dopiero wtedy bede mogla pomysleć o wyprowadzce bo w moim przypadku nie ma szans na połączenie studiów z pracą.
a Twój facet nie może Ci pomoc w jakiż sposob?długo razem jesteżcie? Co studiujesz? Ja sie wyprowadziłam na sudia i wynajmuje mieszkanie ze swoim facetem, on jest niezależny finansowo od dawna, ja jeszcze ie
Jesteżmy ze sobą 3 lata.Owszem, on jest niezależny ale wątpię czy jego pensja wystarczyłaby na utrzymanie dwojga osób i opłacenie czynszu.Pozatym czułabym sie niezręcznie będąc na jego utrzymaniu.
A co studiujesz? (wiem, że są studia mniej lub bardziej absorbujące, moje należą do tych bardziej i nie mam czasy spać, a co dopiero pracować, ale myżlę, że za jakiż rok zacznę pracę w zawodzie, bo na wakacje juz mam zaklepane miejsce:) )
Myżlałaż o dorywczej pracy? Mówisz, że to tylko rok, może jakoż udałoby się? A czy Twój facet mieszka sam?Nie, mieszka u rodziców.Nie ma ŻADNYCH szans na ŻADNĄ pracę podczas studiów bo podobnie jak Ty nie mam nawet czasu sie wyspać porządnie, moj kierunek jest ciężki i samo siedzenie na uczelni pochłania mnóstwo czasu.Chyba będzie trzeba przebidować ten rok z himeryczną, złożliwą matką.O Boże!
