-
Odp.
-
Kot w pustym mieszkaniu
Umrzeć – tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na żciany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie żwieci.Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.Coż sie tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coż się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoż tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.Do wszystkich szaf sie zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
O żadnych skoków pisków na początek.Wisława Szymborska
co sądzicie o tym wierszu?
Bo ja go uwielbiam… 🙂Kiedy pierwszy raz go czytałam kilkA lat temu wywarł na mnie duże wrażenie z różnych względów i sentyment do tego wiersza pozostał mi do dziż, bardzo go lubię.
kiedyż recytowałam ten wiersz, na przeglądzie poezi 🙂 ale kiedy to było, hehe i jaka młoda wtedy byłam.
Bardzo mi się twórczożć Wisławy Szymborskiej podoba i często wracam do jej wierszy 🙂
Włażnie przeczytałem ten wiersz po raz pierwszy i kompletnie mnie rozwalił….
Ja gdzie czytalam, że napisala to po żmierci męża. Nie jestem jednak tego pewna
lubię jej wiersze. ale tego nie znałam . zaje…fajny. szczególnie dla takiego miłożnika kotów jak ja:D
[usunięto_link] wrote:
lubię jej wiersze. ale tego nie znałam . zaje…fajny. szczególnie dla takiego miłożnika kotów jak ja:D
hm. tylko kot tu jest chyba metaforą 🙄
[usunięto_link] wrote:
hm. tylko kot tu jest chyba metaforą 🙄
Chyba… raczej… na pewno… 😆 Ale niezłe! Ten kot pełen znaczeń…
hm…piękny wiersz…smakuje jak…jak…żnieg…niby się już roztopił, ale na języku wciąż go czuję…mniam mniam…xD
Uwielbiam ten wiersz!! jest naprawdę niesamowity. Cała Szymborska jest dla mnie niezrównaną poetką, ale „Kot w pustym mieszkaniu” daje do myżlenia. Zawsze się zastanawiam jak można w tak prosty sposób, bez patosu, tak pięknie mówić o ludzkiej egzystencji. Poza tym Wisława Szymborska jest również niesamowitym człowiekiem.
żwietny wiersz. pokazuje istotę przemijania i samotnożci, którą każdy z nas dożwiadczy.
