[dna_84]

Dziękuje wam wszystkim za szczere słowa… 🙂

Zastanawiam się jeszcze jak można interpretować jej słowa – powiedziała mi bowiem, że niemal zawsze w trudnych chwilach, kiedy wszystko między Nią a nim wisi już na włosku, wtedy myżli o mnie… A w zasadzie o Nas, o tym jak dobrze było jej ze mną, że takie kłótnie o błahostki nigdy nie miały i nie miałyby miejsca… I porównuje to do swojego związku z nim… Wogóle twierdziła, że dałem jej wyobrażenie jak powinna wyglądać prawdziwa miłożć, że dzięki mnie posiadła wiedzę, ktorej jej brakowało… Ale mimo wszystko nie znajduje w sobie dostatecznie wiele siły i konsekwencji, by się od niego uwlonić… Brak Jej pewnożci siebie, pewnożci tego, że postępuje włażciwie zostawiając go… Że zrobi to przede wszystkim dla SIEBIE samej, by wreszcie uwlonić się od tego jarzma przeszłożci i wkońcu rozwinąć skrzydła – jak bowiem sama mówi czuje się wypalona, wciąż niepewna, niezdecydowana… Powtarzam Jej wtedy, by byla silna, by sie nie poddawała, że jestem obok wspierając Ją jak tylko umiem najlepiej, że chce dać Jej z siebie wszystko co mam najlepsze…

Czy te Jej słowa mogą coż znaczyć? Czy dają jakąż nadzieje, że wkońcu przejrzy na oczy?

[Autor]

Odp.