- Odp.
Witajcie,
Ja niestety też jestem pesymistka, ale się nie daję. Czytałam kilka książek, ostatnio nawet „Potęgę optymizmu” Alan Loy McGinnis, ale szczerze mówiąc czytanie to jedno, a wprowadzanie tego w życie to drugie. Jak komuż jest dobrze być pesymistą, a tylko mówi że mu źle to się nie zmieni. Trzeba chcieć, ale to trudne.
Optymizmu można sie nauczyć.
Sami kreujemy rzeczywistożć,jesli więc cały czas będziemy myslec negatywnie,to będziemy przyciagac tylko negatywne zdarzenia.Dlaczego więc nie myżleć,że jutro będzie żwiecić słońce,a nam wszystko się uda? 😀
Mi sie udaje.Dlaczego?bo zawsze zakładam,ze mi się powiedzie,że mam kupe szczężcia i nie ma opcji żeby co poszlo nie tak.Bo cieszę się niebieskim niebem i usmiecham do przechodniów.To nie jest trudne,wystarczy pomyżlec sobie,że jets tak cudownie,że bardziej byc nie może!!! 😀Chyba ciężko jest się nauczyć optymizmu… Pewnie można, jednak to jest spore wyzwanie. Na pewno cały czas trzeba sobie przypominać o tym i powtarzać, że to co się wydarzyło jest dobre. Sama ostatnio przeszłam sporą zmianę (rozstałam się z partnerem) i wczeżniej byłam optymistką, ale teraz jeszcze bardziej chcę korzystać z życia i być spontaniczna, włażnie nad tym pracuję:) Ale to nie jest proste, niestety…
Optymizm moim zdaniem zależy od tego czy wczeżniejsze plany w które bardzo wierzysz uda Ci się spełnić… Jeżli spełniasz to do czego dąrzysz łatwiej o optymizm… 😉
jeżli ktoż pragnie optymizmu, to musi wyjżć ponad realizm, a już na pewno ponad natyralizm i w ogóle wszeki -izm…
trochę trzeba być wariatem… i nie być za bardzo zaprogramowanym przez elektroniczną powinnożć – sorry – wspólczesną poprawnożć…
zacząć od powiedzenia sobie – jestem wolny! naprawdę wolny!
[usunięto_link].R wrote:
Mi bardzo pomaga poniższy teks. Często go czytam.
[usunięto_link]Pozdrawiam
Bardzo ciekawy tekst i strona.Na jednym ze szkoleń trenerka zdradziła nam pewnien sekret.Jeżli myżli się o czymż smutnym momentalnie gałki oczne kierują się w dół.Jeżli myżli się pozytywnie wznoszą się one bezwiednie do góry.Wykonując takie cwiczenia, kierując gałki oczne do góry złe myżli same uciekają…sprawdźcie!
Mi poprawia nastrój książka – Cokolwiek myżlisz pomyżl odwrotnie – jest ona napisana w lekkim stylu i mówi o tym, że warto podejmować odważne decyzje i myżleć na odwrót np. zamiast przejmować się, że straciłaż pracę – ciesz się, że zyskałaż nową alternatywę i masz nowe możliwożci 🙂
Całkiem niedawno ze zdziwieniem odkryłam, że chociaż sporo marudzę, to wcale nie czuję się nieszczężliwa.:) Może to taki wentyl bezpieczeństwa? Ponarzekam sobie i mi przechodzi.
W sytuacjach, gdy jest już naprawdę kiepsko, próbuję medytować. Wyciszenie natrętnych myżli przynosi ulgę!
trzeba sie cieszyc kazda chwila. zycie jest ulotne, jest krotkie. pewnie nie latwo byc optymista kiedy z natury jest sie pesymista, ale mozna z tym walczyc. free your mind!
„Zielone drzwi” autobiografia Grocholi bardzo tchnie optymizmem, polecam zwłaszcza na jesienne smutno-szare wieczory.
jezusicku, jeżli tylko optymizmu można się nauczyć wypróbuję wszystkiego !!!!
Nauczyć chyba się do końca nie da z tym się trzeba urodzić, ale trochę sobie poprawić samopoczucie czemu nie.
Pewnie coż tam można wypracować w sobie, ale pewne predyspozycje trzeba mieć. Może to bardziej kwestia otoczenia nie charakteru nie wiem. Ale próbować warto.
@myach wrote:
z natury jestem depresyjna pesymistka… sa drobne rzeczy, ktore mnie ciesza, ale nigdy nie jestem w pelni ustatysfakcjonowana swoim zyciem… czy optymizmu mozna sie nauczyc? mozna go wypracowac? jak myslicie?
nie mam pojęciaaa… może zadaj się na kwadrans z hard-manem? 😉
głupi pomysł 👿 naprawdę idiotycznyyy, a feee -!a co powiesz, że pesymista mówi: już gorzej być nie może :}}
a optymista: zawsze może być jednak gorzej, np jak u mnie? -=PS. warto czasem, Kochanie, zmienić szkiełko wizjera, nie sądzisz?
mam nadzieję, że mnie ciutkę kapnęłażm nie to, co… nie będę bluźnił 😀
