emilatata
Twoje odp. na forum:
-
Odp.
-
lubię jej wiersze. ale tego nie znałam . zaje…fajny. szczególnie dla takiego miłożnika kotów jak ja:D
oj. wojna płci się nam zrobiła 🙂
a ja wrócę do tematu po prostu. jestem zadowolona z mojego męża bo pomaga mi w domu. jest rolnikiem i z racji tego więcej czasu spędza w domu. ja pracuje na etat i dodatkowo studiuję zaocznie. mamy prawie 2-letnia córeczkę. no i niestety nie wyrabiam się z obowiązkami domowymi. szczególnie w czasie sesji. ale wiem ze mogę na niego liczyć. jeżli go poproszę pozmywa, pozamiata, podłogi umyje. czasami nawet mnie zaskoczy. nic mu nie mówię wracam do domu a tu posprzątane. to miłe niespodzianki i bardzo cenię mojego męża za nie. nie tylko za nie zresztą:) ale mam pewnie łatwiej bo jarek wie jak to jest bez kobiety w domu. jakiż czas mieszkał sam i sam musiał o wszystko zadbać. nie było mamusi która wszystko zrobiła za niego. bo to wszystko niestety sprowadza się w dużej mierze do tego jak facet był wychowywany w domu. jeżli nie miał wczeżniej żadnych obowiązków to nie widzi powodu i potrzeby żeby w życiu z partnerką coż zmieniać(czytaj mieć obowiązki w domu). więc kobietki przestroga dla nas. nie wyręczajmy swoich synków ze wszystkich obowiązków bo później na takich forach będzie dużo więcej podobnych tematów. z pozdrowieniamiwitam. jakbym słyszała moją siostrę:) też ze swoim aktualnym mężem długo chodziła – z 6 lat im się uzbierało. i jak miała podjąć życiową decyzję nagle rzeczy które do tej pory tolerowała u niego urosły do rangi dużego problemu. w jej przypadku to był po prostu strach przed poważnymi decyzjami. mimo że znali się jak dwa łyse konie (a może włażnie dlatego) trochę się wahała zanim powiedziała tak. ale jak przemyżlała kwestię czy chce żyć z nim czy bez niego wiedziała jaką decyzję podjąć 🙂 i problem uległ rozwiązaniu. może warto żebyż tez zrobiła „bilans zysków i strat” pozdrawiam
