[dusia_ha]

Oczywiscie ze jest zaleznosc miedzy wyksztalceniem – jego rodzajem a praca. Jednych stanowisk jest wiecej a drugich mniej – ot cala filozofia. Jedni maja latwiej, drudzy trudniej, ale jesli sie cos robi z pasja i jest sie w swoim fachu dobrym to zawsze sie bedze mialo pieniazki 🙂

[dusia_ha]

Ja jestem dumna ze swiadomosci, ze jestem w stanie wszystko i tak naprawde nic nie musze, moge sie smiac, moge sie smucic, ale tylko wtedy kiedy ja mam na to ochote, jestem dumna, ze codziennie sie usmiecham i jestem energiczna, ze mimo jakis tam problemow, potrafie caly czas widziec rozwiazanie, do ktorego mozemy dojsc. To chyba sie nazywa optymizm, a ja tego nie dostalam od nikogo, sama na to poczucie pracuje 🙂 jestem szczesliwa po prostu, choc czasem bywa roznie 🙂

[dusia_ha]

ja jak byłam malutka to kopałam piłkę z chłopakami na podwórku (miałam starszych braci), grałam w fifę 😛 i chciałam zostać tak, tak… piłkarzem, na szczężcie mi się to nie spełniło 😉 aczkolwiek dalej czasem lubię pooglądać z chłopakiem w tv jak grają. Ja chyba nie miałam jakiż sprecyzowanych marzeń, marzenia o mojej przyszłożci miał mój tato: miałam być piosenkarką lekarką itp. a zostałam politolożką ;p

[Autor]

Odp.