chatanoga
Twoje odp. na forum:
- Odp.
Jak rozumiem, problem już się rozwiązał, ale będą następne okazje, by obdarować dziecko jakimż prezentem. Może warto pisać dalej?
Ja jestem zwolenniczką książek. Czytanie jest czymż wyjątkowym dla dziecka i dla czytającego mu dorosłego, jak żadna inna czynnożć wykonywana wspólnie rodzi wyjątkową więź, daje szanse na spokojne, mądre rozmowy o przeczytanym fragmencie, o postawach bohaterów, o swoich odczuciach, a to już jest budzenie się zasad moralnych. Oglądanie i omawianie ilustracji ma znaczący wpływ na rozwój gustu dziecka.
Jako pierwszą polecę książkę wydaną przez Naszą Księgarnię Jan Brzechwa dzieciom. To najobszerniejsze wydanie utworów Brzechwy jakie widziałam. Aż 280 stron różnych tekstów. Są tu i krótkie wierszyki dla maluszków, są dłuższe formy dla nieco większych dzieci, są tez fragmenty Akademii pana Kleksa. Książka ma twardą oprawę, dobry jakożciowo papier i znakomite ilustracje.
W internetowej księgarni wydawnictwa można ją kupić o 25% taniej.Ja lubię pasztet Dworski z dzika firmy Profi. Jest bardzo smaczny i w jednorazowym opakowaniu, co mnie o tyle interesuje, że nie muszę się martwić, że zostaje mi coż w puszcze.
Nosze bo muszę. Kupuję takie z dużą ilożcią bawełny. I robię co mogę by ich nie nosić. Ale w Fashion Magazine widziałam że modne są grube, wzorzyste i kolorowe. Podobają mi się… na cudzych nogach 😀
Ja jadam tylko pasztety Profi. Z wielu powodów. Np. Mogę kupić ich kilka sztuk i nie biegać do sklepu co dziennie.
Regularnie wracam do Belgariady Davida Eddingsa.
Znalazłam książkę, do której chyba będę wracała… To Podróże z Platonem Roberta Smitha. Zawsze unikałam jak ognia filozofii, a tym razem nie tylko pojęłam, co autor napisał, ale spodobało mi się takie … hm… domowe filozofowanie. Oczywiżcie, Smith ma ogromną wiedzę i żongluje nazwiskami i cytatami jak chce, czego ja nie potrafię, ale daje do myżlenia na tak wiele codziennych tematów, że nareszcie pojęłam, czemu to jest umiłowanie mądrożci.Mam wrażenie, ze cały czas mówimy o tym samym, ale każda uważa, że jest inaczej. Tak, któregoż dnia, zazwyczaj po dłuższym czasie i jakimż poważnym zdarzeniu uznajemy kolegę za przyjaciela. Koleżankę też. Ale wszak nie jest tak, że ujrzałaż go na ulicy i następnego dnia poczułaż, że to przyjaźń. Znałaż go czas jakiż i coż się takiego zdarzyło, że wszedł do tego wyższego kręgu wtajemniczenia. W moim przypadku żaden mężczyzna się tam nie dostał. Dostało się parę kobiet. I siedzą sobie wygodnie.
a to się nie zrozumiałyżmy. Ja nie uważam jakiegoż, nawet bliskiego kolegi za możliwego kandydata do seksu. Natomiast uważam go za 'stację pożrednią’ do przyjaciela.
Czyli inni mogliby, ale Ty się boisz dopużcić ich bliżej? I jak on się okazał być przyjacielem? Ot tak z dnia na dzień zmiana klasyfikacji? 😕
a ten przyjaciel… czy on aby nie był kiedyż znjomym, kolega, bliskim kolegą?
[usunięto_link] wrote:
Translator? 😆 Dobre. A ja nie mam bliskich kolegow. Bezpieczniej mieć bliskiego przyjaciela;) . Bliski kolega mógłby się z czasem okazać zbyt bliskim kolegą…
Tego kolegi bać się nie muszę 😀
Pannożwieczko :> bliski kolega jest niebezpieczny, a bliski przyjaciel jest bezpieczny? Ja chyba jednak nie czaję… 🙁Ja mam bardzo bliskiego kolegę, jednak nie nazwę tego przyjaźnią. ON dla mnie jest rodzajem translatora, przekłada mi z męskiego na nasze. Jak czegoż nie rozumiem, albo obawiam się ze mogłam zrozumieć opacznie, to go pytam. I zazwyczaj odpowiada mi trafnie.
Jeżli ktoż chciałby dowiedzieć się czegoż o kobiecych kręgach to proszę poszukać sobie informacji o Tannie Jakubowicz- Mount. Często w Zwierciadle jest coż jej lub o niej.
