milatros
Twoje odp. na forum:
- Odp.
a mi zostało jeszcze tylko kilka dni 🙂
wszystko już jest załatwione… może oprócz koszuli dla mojego M…
ech .. stresuję się
a ja?
nie zamierzam zmieniać swojego nazwiska, mój mąż będzie się tak nazywać jak ja.🙂
Przekonałam go. Zresztą narzeczonego nic nie wiąże ze swoim nazwiskiem.
Ojciec zostawił ich rodzinę jak miał 6 lat. Nie chce się nazywać tak jak on.
Różnie w życiu bywa…W moim przypadku wygląda to następująco:
1. konieczne jest zażwiadczenie odbycia kursu przedmałżeńskiego – ja go miałam w liceum jednak zgubiłam ten dyplomik.
Pofatygowałam sie do parafii, przedstawiłam sprawę i proboszcz napisał mi nowe bez sprawdzania czegokolwiek.2. konieczne zaliczenie 3 spotkań w poradni rodzinnej ( nauczano nas tam metody NPR )
3. zaliczenie ” Dnia skupienia” , czyli msza z odpowiednim kazaniem księdza a potem rozmowa z księdzem i w naszym przypadku specjalistką czegoż tam „o rodzinie „:)
4. ostatnie spotkanie z księdzem -należy mieć ze sobą akty chrztu, urodzenia i dokumenty z USC.
Jesli było tak jak piszesz , to nie ma powodów do obaw.
To , że miesiaczka sie spóźnia jeszcze o nicym nie żwiadczy, wspomniałaż, że sie odchudzasz, widzisz to moze byc przyczyną.
Wedlug mnie nie jesteż w ciazy, tylko tak Twój organizm reaguje na diete odchudzajacą.
Wiem, bo jak tez przez to przechodziłam .
Nie ma powodów do obaw, naprawdęJa nazwiska nie zmienię.
Przyzwyczaiłam się w końcu do niego przez 24 lata 🙂
ale tak powaznie, to nie chcę zmieniać nazwiska, mój narzeczony chce zmienić swoje, z przyczyn osobistych.
Na razie twierdzi , ze chce – zobaczymy w maju 🙂
a ja kocham bursztyn…
naprawdę jest mi trudno sie z nim rozstawac. Jest taki piekny, zwłaszcza patrząc przez niego w stronę żwiatła 🙂
lubię wszystkie odcienie ale najbardziej te brązowe…
są takie ciepłe. przywołują mi wspomnienia , bardzo miłe wspomnienia.
zastanawiam sie tylko czy istnieją w sprzedaży obrączki z bursztynkami… 🙂
ja byłam na żlubie mojej sąsiadki.
Wychodziła za mąż za Włocha.
Ceremonia byla bardzo ładna. Ksiądz modlił sie czężciowo po polsku, czężciowo po włosku.Wygłosił 2 krótkie kazania w 2 językach, by każdy zrozumiał 🙂
Natomiast przysięgę Panna młoda składała po polsku, Pan młody po wlosku.
Każdy w swoim ojczystym języku. Tak powinno być 🙂Bardzo fajnie to wyszło.
piękny żlub i piękne wesele, aż miło bylo patrzeć jak rodzina włoska bawiła sie do polskiej muzyki i zabaw. Wszyscy twierdzą , że to było udane wesele.
