benoi
Twoje odp. na forum:
-
Odp.
-
Ostatnio czytałam, że któraż z wytwórni produkuje wspaniałe paróweczki z szynki, zawierające nawet… 92% mięsa. Dziż kupowałam szynkę, specjalnie spojrzałam na skład: 80 % mięsa. No do jasnej ciasnej… i ja mam uwierzyć w to, że w parówce jest więcej mięsa niż w szynce? Nie podaje mojemu dziecku parówek, ŻADNYCH. To znaczy podaje, ale sojowe z Polsoi. Jedynie i wyłącznie.
[usunięto_link] wrote:
[usunięto_link] wrote:
Aleksandro, ależ oczywiżcie, że czytanie książek to może być pasja. Nie trzeba zaraz skakać na spadochronie. Ja mam kilka pasyjek. Jedna jest żeglarstwo, druga to czytanie, trzecia gotowanie, ale najważniejsza to samorozwój. Dlatego sięgam po dziwne książki w rodzaju Poker z Pitagorasem Marcusa du Sautoy, bo chcę samej sobie udowodnić, że moja walnięta matematyczka nie miała racji, uznając mnie w siódmej klasie za tępaka matematycznego i traumatyzując mnie na kilka lat, a zniechęcając do matematyki na zawsze. No może włażnie nie, bo lektura ta jest dla mnie jasna i zrozumiała, co w przypadku tępoty raczej nie wchodziłoby w grę.
Może widziała w Tobie potencjał i chciała Cię jakoż przekonać do „trudnych lektur”, co po czężci się udało bo jednak sięgnęłaż. 😀 Nie no żartuję.
Ale myżlę, że samorozwój jest bardzo ważny bo nie pozwala naszemu mózgowi „zastać” się. To nawet nie musi wiązać się z pasjami, wystarczy, że ktoż się szkoli.
A ja gotowanie też polubiłam. 🙂Ja sądzę, że ona (matematyczka) miała WIELKĄ ŻYCIOWĄ PASJĘ ( w skrócie WŻP). WŻP tej koszmarnej baby było udowadnianie wszystkim, że jest od nich lepsza. Co w przypadku nauczyciela nie jest takie znowu trudne. Więc wolę normalne dziewczyny, które napiszą, że nie zaobserwowały żadnej pasji u siebie, a tak naprawdę to i czytają i coż tam obejrzą, i posłuchają… Oby nie miały takiej WŻP.
Ja robię prezenty kombinowane. Np. teraz, za tydzień będzie nasza rocznica. Kupuję trzy rzeczy: książkę, jakiż ciuszek, i coż jeszcze- zależy co ostatnio się w rozmowach przewijało. Książka jest już kupiona, bo była wyczekiwana. To bardzo męska pozycja: Pluton wyrzutków Seana Parnela, o wojnie w Afganistanie bez cenzury. Ciuszek tym razem będzie to piękny zestaw bokserek z koszulkami. A trzeci składnik, to pudełko cygar, bo marudził, że nigdy nie palił. Pudełko to 5 szt! nie takie na 200 😀
Wiesz, możesz po prostu być uważniejsza. I np.umówić się ze sobą, że jak robisz coż dla kogoż, to robisz też i coż konkretnego dla siebie. Wtedy na pewno zadbasz o siebie.
Aleksandro, ależ oczywiżcie, że czytanie książek to może być pasja. Nie trzeba zaraz skakać na spadochronie. Ja mam kilka pasyjek. Jedna jest żeglarstwo, druga to czytanie, trzecia gotowanie, ale najważniejsza to samorozwój. Dlatego sięgam po dziwne książki w rodzaju Poker z Pitagorasem Marcusa du Sautoy, bo chcę samej sobie udowodnić, że moja walnięta matematyczka nie miała racji, uznając mnie w siódmej klasie za tępaka matematycznego i traumatyzując mnie na kilka lat, a zniechęcając do matematyki na zawsze. No może włażnie nie, bo lektura ta jest dla mnie jasna i zrozumiała, co w przypadku tępoty raczej nie wchodziłoby w grę.
Panno żwieczko, póki nie robisz tego wszystkiego ZAMIAST zadbania o siebie, to nie ma co się martwic, ale pomyżleć można…
[usunięto_link] wrote:
Bo jak się naprawia innych to nie trzeba się zająć naprawianiem siebie.
To dożć częste. Takie osoby po pierwsze uchodzą za bardzo dobrych ludzi, którzy wszystkim pomagają, a po drugie, nie muszą odczuwać swojego bólu, przez jaki musiałyby p****żć podczas własnej np. terapii. W sumie czerpią z niepomagania sobie zyski.
Ja planuję montaż inventera w łazience i kuchni, bo to są u mnie źródła zawilgocenia całego domu, a jesteżmy uczuleni na zarodniki pleżni i grzybów…
[usunięto_link] wrote:
Regularnie wracam do Belgariady Davida Eddingsa.
Znalazłam książkę, do której chyba będę wracała… To Podróże z Platonem Roberta Smitha. Zawsze unikałam jak ognia filozofii, a tym razem nie tylko pojęłam, co autor napisał, ale spodobało mi się takie … hm… domowe filozofowanie. Oczywiżcie, Smith ma ogromną wiedzę i żongluje nazwiskami i cytatami jak chce, czego ja nie potrafię, ale daje do myżlenia na tak wiele codziennych tematów, że nareszcie pojęłam, czemu to jest umiłowanie mądrożci.Belgariady nie znam, Podróże z Platonem też mi się podobają, Pewnie wrócę za czas jakiż, na bank bedę wracać do Symbiozy i autonomii Fritza Rupperta
I może jeszcze jedna pozycja: Symbioza i autonomia. Autorem jest dr Franz Ruppert i w sposób bardziej naukowy wyjażnia skąd się biorą takie przypadki jak Twój. Wiec możesz i na wesoło z Fiaskiem i na poważnie z Ruppertem
Nie, nie. Nie JEGO/JĄ (pacjenta) naprawić, ale naprawić partnera, bo to on się popsuł i już nie funkcjonuje jak należy. Próby naprawiania siebie są znacznie rzadsze.
Jak czytam posty na różnych forach, to mam takie wrażenie, że teraz każdy chce tabletki na wszystko. Nie wchodzi w problem, ale chce szybkiego leku. Szwankuje potencja? weź pigułkę!Nie zastanawiaj się dlaczego, bo jeszcze się dowiesz, ze masz cukrzyce np. i będzie ci przykro. Weź pigułkę!
Tak czy siak, wszystko to wskazuje na to, że raczej nie za bardzo chce się nam rozwiązywać problemy i wolimy znaleźć jakąż sprytną przykrywkę, pod którą schowamy je.
wychodzi na to, że mówimy o 2 sprawach. 1- to czynni uzależnieni od dopaminy oraz 2- marzyciele. Tak sobie myżlę, że na te druga grupę nie działa dopamina i nie załatwiają sobie za jej pomocą nic. Oni, jeżli przechwalają się ilożcią realnych czy wymyżlonych podbojów, to budują swój obraz w oczach innych. Atawistycznie ilożć pokrytych samic jest symbolem mocy i sił witalnych, pojmowanych jako męskożć. Więc oni nie dopaminą się karmią a władzą…poczuciem wyższożci, zazdrożcią innych samców.
