Jak czytać etykiety produktów spożywczych?

Są źródłem wiedzy o produkcie i świadczą o jego jakości. Jak czytać etykiety, by móc świadomie kupować?

Jak czytać etykiety produktów spożywczych. Foto Phuong Tran/Unsplash

Robiąc zakupy, często wybieramy artykuły odruchowo, nie zastanawiając się nad ich składem lub pochodzeniem. Producenci prześcigają się w uatrakcyjnianiu opakowań czy nazw, by były lepiej zapamiętane i częściej nabywane. Chcąc kupować świadomie, powinniśmy skupić się na zawartości produktów.

Treść etykiety

Według obowiązującego prawa, etykiety muszą być czytelne, wyraźne i łatwo dostępne dla konsumenta. Powinny zawierać:

  • rzeczywistą nazwę produktu
  • wykaz składników
  • informacje o alergenach
  • masę netto produktu
  • opis warunków przechowywania
  • termin przydatności do spożycia
  • nazwę oraz adres podmiotu odpowiedzialnego na przykład producenta, dystrybutora, importera
  • kraj lub miejsce pochodzenia
  • informację o wartości odżywczej

Kody kreskowe

Inaczej kody EAN, również zawierają w sobie wiele informacji. Składają się z czterech części: prefiks, czyli pierwsze trzy cyfry, oznacza kraj produkcji. Przykładowo, kody produktów niemieckich będą zawierać się w przedziale od 400 do 440. Kolejne cztery są indywidualnym kodem producenta, następne pięć cyfr jest kodem towaru nadanym przez producenta. Ostatnia cyfra to suma kontrolna, która odpowiada za poprawność techniczną kodu i nie ma znaczenia dla konsumenta. Dlaczego warto zwrócić uwagę na kod kreskowy? Dzięki temu w łatwy sposób można rozpoznać pochodzenie towaru, jeśli więc lubimy kupować polskie produkty, powinniśmy szukać tych z prefiksem 590.

Skład

Lista składników powinna być napisana w kolejności malejącej. Warto zwrócić uwagę na zawartość procentową – na przykład sprawdzić „ilość mięsa w mięsie”. Zazwyczaj krótki i prosty wykaz składników jest najbardziej zachęcający, ponieważ oznacza, że produkt nie został mocno przetworzony. Ważnym elementem składu jest informacja o alergenach. Powinna być wyróżniona w tekście, na przykład poprzez pogrubienie. Kolejnym ważnym aspektem są dodatki do żywności. To substancje, które w normalnych warunkach nie są spożywane same jako żywność. Można je podzielić na: kompozycje smakowo-zapachowe, barwniki do żywności, emulgatory, zagęstniki, środki spulchniające i inne środki zmieniające konsystencję produktów, konserwanty, przeciwutleniacze oraz stabilizatory. W krajach Unii Europejskiej substancje te mają oznaczenia kodowe E – na etykietach nie podaje się ich pełnych nazw, a jedynie symbol. Lista E obejmuje ich ponad 2000. Warto zaznaczyć, że wśród dodatków do żywności można znaleźć również związki występujące naturalnie, na przykład kurkuminę, która jest składnikiem kurkumy, a oznaczona jest symbolem E100.

Aplikacje

Coraz większą popularność zyskują aplikacje, za pomocą których można skanować kody kreskowe. Dzięki nim poznamy dokładnie, czym są ukryte w składzie E, dowiemy się, czy są szkodliwe oraz zidentyfikujemy kraj producenta. Użycie aplikacji zdecydowanie skraca czas rozszyfrowania danych zawartych na etykiecie oraz zwiększa świadomość na temat spożywanych produktów.

Nawyk czytania etykiet początkowo wydłuży czas zakupów, jednak dzięki niemu nauczymy się kupować świadomie i jeść zdrowo. Warto szukać produktów z jak najmniejszą ilością dodatków do żywności, porównywać ich składy i wartości odżywcze oraz unikać tych z wysoką zawartością soli i cukru. Analizując etykiety, można świadomie dbać o swoje zdrowie.

Justyna Grochowska