Magdalena Abakanowicz urodziła się 20 czerwca 1930 roku w Falenty. Była jedną z najbardziej znanych polskich artystek, ale także wykładowcą Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Tworzyła z kamienia, drewna i brązu. Pierwszym najważniejszym dziełem który dał jej międzynarodową sławę był projekt „Abakany”. Inaczej tkaniny przestrzenne powstałe na początku lat 60. Miano Abakanów wzięło się rzecz jasna od nazwiska rzeźbiarki, a samo dzieło miało za zadanie łączyć fascynację miękkim, luźno opadającym płótnem i ekspresją barwy. Nagrodzone zostały złotym medalem.
Abakanowicz pisała o nich: „Drażniły ludzi. Były nie w porę. W tkactwie gobelin francuski, w sztuce: pop-art i sztuka konceptualna, a tu [formy] magiczne, skomplikowane ogromne…”.
Najbardziej zaawansowaną pracą plenerową Abakanowicz było 112 figur „Nierozpoznanych”. Powstały one w odlewni żeliwa w Śremie.
To tylko nieliczne z wielu przykładów prac Abakanowicz. Była polską, rozsławioną na cały świat rzeźbiarką, której prace można znaleźć w 70 muzeach. Między innymi w: Muzeum Narodowym w Warszawie, Wrocławiu i Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi czy Centre George Pompidou w Paryżu, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku i Museum of Modern Art w Kioto.