Dieta BARF dla psa – jak ją ugryźć?

Dieta oparta na surowym mięsie? Zapobiega alergiom i niestrawnościom, może jednak prowadzić do niedoborów substancji odżywczych. Wymaga dużej wprawy i wiedzy, więc czasami lepiej zdać się na gotowe karmy, niż samodzielnie komponować posiłki dla pupila.

BARF – co to znaczy?
Dieta BARF dla psa – jak ją ugryźć?

Dieta oparta na surowym mięsie? Zapobiega alergiom i niestrawnościom, może jednak prowadzić do niedoborów substancji odżywczych. Wymaga dużej wprawy i wiedzy, więc czasami lepiej zdać się na gotowe karmy, niż samodzielnie komponować posiłki dla pupila.

Ludzie mają dietę paleo, psy – dietę BARF. W obu chodzi o to samo, czyli o powrót do sposobu żywienia przodków, jako najbardziej naturalny dla ludzkiego czy też psiego organizmu. To także jeden z elementów odwrotu od wysokoprzetworzonej, pełnej konserwantów, polepszaczy smaku i sztucznych barwników żywności, będącej istotną przyczyną reakcji alergicznych.

BARF – co to znaczy?

BARF to świetny sposób na zapewnienie psom zbilansowanej diety bogatej w niezbędne składniki odżywcze, mimo to wiąże się z nim wiele mitów i obaw. Faktycznie, taki rodzaj karmienia może mieć negatywne skutki, wynikające jednak z zaniedbań opiekuna, a nie samej idei diety.

BARF, czyli Biologically Appropriate Raw FOOD, to sposób żywienia polegający na dostarczaniu psu pokarmu jak najbardziej zbliżonego do tego, który zwierzę upolowałoby, gdyby żyło w stanie dzikim. Dieta ta opiera się więc głównie na mięsie, podrobach i kościach mięsnych, zawiera też jednak warzywa, nasiona i ryby, o czym opiekunowie często zapominają. Co powinno wchodzić w skład diety BARF?

  • Mięso – jako podstawa diety powinno stanowić do 70% każdego posiłku. Dobrze, by było to mięso z mięśni, dostarczające niezbędne psu białko, aminokwasy i witaminy rozpuszczalne w wodzie. Może też być to mięso jeszcze pozostające na kości. Nie należy wybierać mięsa chudego – wręcz przeciwnie, powinno ono zawierać sporo tłuszczu i być poprzetykane ścięgnami.

Rodzaj mięsa nie ma większego znaczenia, ważne jednak by pochodziło ze sprawdzonych źródeł, aby wyeliminować możliwość zakażenia salmonellą. Należy też pamiętać, by nie ograniczać się do jednego gatunku, grozi to bowiem niedoborami żywieniowymi. Psu można podawać mięso drobiowe, wołowe, dziczyznę, koninę, jagnięcinę, baraninę.

  • Kości – surowe kości są ważnym źródłem wapnia, fosforu, nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz witamin A, D, E i K. Powinny stanowić ok. 10% posiłku. Pamiętaj! Nigdy nie podawaj psu kości drobiowych!
  • Podroby – to ważne źródło witamin i składników mineralnych m.in. witamin A, E, D, K i z grupy B, żelaza, selenu oraz cynku. Powinny stanowić od 15 do 25% posiłku. Do najbardziej wartościowych podrobów należy wątroba (maks. 5% posiłków), serce, żwacze, ozory i nerki.
  • Warzywa – czy pies może jeść ziemniaki? Jak najbardziej – przekonanie, że zwierzęta te nie są w stanie strawić i przyswoić składników odżywczych z roślin, należy włożyć między bajki. Warzywa powinny być jednak odpowiednio przygotowane – przemrożone i rozdrobnione np. w formie przecieru. Dobrze sprawdzają się też warzywa ugotowane na parze. Bez warzyw dieta psa byłaby uboga w cenne węglowodany złożone (będące źródłem energii) i błonnik. Powinny one stanowić 10% posiłku. Nieco więcej kontrowersji budzą owoce w psiej diecie – są wprawdzie źródłem błonnika i przeciwutleniaczy, jednak ze względu na zawartość cukrów prostych nie powinny stanowić więcej niż 1–5% posiłku.
  • Ryby – jako cennego źródła białka, nienasyconych kwasów tłuszczowych, witaminy D i składników mineralnych, nie może ich zabraknąć w diecie psa. Najlepszym wyborem będzie dorsz, flądra, halibut, łosoś, morszczuk, okoń, pstrąg oraz szczupak, podawane psu w całości i w stanie surowym.
  • Zboża – dostarczają organizmowi składniki mineralne, kwasy tłuszczowe oraz witaminy (głównie witaminę E i witaminy z grupy B). Powinny stanowić mniej więcej 2% posiłku. Zboża powinny być wstępnie namoczone i zmielone.

Czego nie wolno dawać psu?

Ziemniaki tak, ale… Lista zakazanych dla czworonożnego pupila produktów jest całkiem długa. Czego nie może jeść pies? Przede wszystkim nie wolno mu podawać czekolady, kakao, winogron, pestek owoców, kości poddanych obróbce termicznej, kiełkujących ziemniaków, awokado, cebuli, szczypiorku oraz czosnku.

BARF – ile razy dziennie?

Ilość jedzenia i częstotliwość jego podawania należy dostosować bezpośrednio do potrzeb psa pod względem rasy, wieku i stanu zdrowia. Przyjmuje się jednak, że szczeniaka do 6. miesiąca życia należy karmić 2–3 razy dziennie, psy starsze natomiast 1–2 razy dziennie, by pokarm mógł zostać dobrze strawiony. Wyjątkiem od tej zasady są suki ciężarne i karmiące, psi seniorzy oraz psy chore.

Codzienny jadłospis psa można uzupełniać suplementami w postaci mączki ze skorupek jaj, wapna, drożdży, siemienia lnianego, oleju z łososia oraz probiotyków, choć wielu zwolenników tej diety uważa to za niezgodne z ideą „naturalności” BARF.

BARF – jak zacząć?

Jak niemal każdą inną dietę, BARF można wprowadzić na dwa sposoby: od razu przejść na nowy sposób żywienia albo stopniowo modyfikować posiłki pupila. Decydując się na drugie z tych rozwiązań, warto powoli zmieniać proporcje posiłków, sukcesywnie zwiększając udział surowego mięsa w każdym z nich. Wielu ekspertów radzi, by tym surowym mięsem na początku były żwacze, czyli żołądki wołowe – pomagają one obniżyć pH w żołądku psa, co jest niezwykle istotne dla wprowadzenia diety BARF. Po kilku dniach można zacząć podawać pupilowi kolejne rodzaje mięsa, a z czasem także podroby.

BARF czy sucha karma?

Zasad i wytycznych w diecie BARF jest tak wiele, że samodzielne komponowanie posiłków nastręcza wiele trudności i grozi niedoborem lub nadmiarem składników odżywczych. Z tego względu lepiej zdać się na wysokiej jakości karmy gotowe – są one przygotowane przez specjalistów, z uwzględnieniem potrzeb odżywczych psów. Produkowane są z najlepszej jakości mięsa, co eliminuje możliwość zatrucia salmonellą, mają doskonale zbilansowane składniki odżywcze, nie zawierają sztucznych dodatków np. barwników, konserwantów i wzmacniaczy smaku.

Bibliografia:

https://magwet.pl/mw/25725,zagrozenia-zwiazane-z-zywieniem-psow-i-kotow-surowymi-pokarmami-pochodzenia-zwierzecego
Cholewińska P., Wyrostek A., Czyż K., Janczak M., „Dieta BARF – korzyści i zagrożenia”, Wiadomości zootechniczne, R. LVII (2019), 2: 102–111:
https://wz.izoo.krakow.pl/files/WZ_2019_2_art12.pdf
Wilczak J., „Dieta psów oparta na produktach niepoddanych obróbce termicznej”, Weterynaria w Praktyce, 2018, tom 15, nr 5.

Artykuł partnera