KAZIK & EL- DUPA, Dr. Hackenbush, Wrocław

Zespół powstał w 1998 roku, jako solowy projekt Krzysztofa Radzimskiego, czyli Dr YRY.

Podczas pierwszej sesji nagraniowej dołączył do niego Dżordż z zespołu ZTVORKI. Początkowo miał on tylko realizować nagranie, w rezultacie wspólnie nagrali 18 kawałków. Podczas drugiego dnia nagrań do studia weszli kolejni muzycy – tym razem była to sekcja dęta. Ten dzień okazał się przełomowy – runęła koncepcja solowego projektu, a skład El Dupy wciąż się rozszerzał. Wkrótce do zespołu dołączyli również Kabura Stachura, znany jako Kazik Staszewski.Pierwszy album grupy nosi tytuł „A pudle?”, a na płycie znalazły się trzy alternatywne nazwy kapeli: El Dupa, El Dojpa, El Doöpa. Nazwa El Doöpa, jako jedyna, została zamieszczona na singlu Natalia w Brooklynie, natomiast nazwa El Dojpa na singlu Prohibition. Na kolejnym krążku, zatytułowanym „Gra?”, zastosowano już zapis L-Dópa. Zmiana nazw zespołu wynika z tradycji wprowadzonej przez Dra Yry, według której pisownia nazwy zmieniała się po każdym nowym wydawnictwie grupy. Na płycie koncertowej „El Concerto in Duppa”, wydanej w 2011 r., powrócono do zapisu El Dupa. Jak podkreśla Dr Yry, każda nazwa jest poprawna.
“Pożegnanie za friko” to najnowszy, trzeci album projektu El – Dupa. Premiera płyty miała miejsce 25 listopada 2013 roku.
Na płycie opublikowano 18 utworów, zaś promocyjny singiel nosi tytuł „Wojna w Polsce”.

DR. HACKENBUSH
To wielki as trójmiejskiej sceny muzycznej, który z jednej strony zadziwia doskonałą muzyką rockową własnego autorstwa, a z drugiej masakruje poetycko frywolnymi, aranżacjami kultowych przebojów największych światowych tuzów, jak „Beatlesi”, „Stonsi” czy „Kinksi”. W jedno ucho wpływa nam delikatnym, acz surowym, strumieniem rockowych ballad, niegdyś królujących na listach przebojów, zaś w drugie – pompuje wulgarnie uproszczone obrazy z życia, które ubiera w ostrą muzykę – zarówno własną, jak i kultową dla całego rockowego świata. Trzeba zauważyć, że grupa jest najbardziej znana z coverów, znanych, światowych grup rockowych z własnymi wulgarnymi tekstami, które wydano pod nazwą „Dr. Huckenbush”. Zmora, założyciel zespołu określił ten zabieg jako „luźne inspiracje”. Obszerny materiał nagrany w latach 80., ale z powodu cenzury wydany dopiero w następnej dekadzie, osiągnął status megahitów. Któż z nas nie słyszał takich utworów jak „Mięgwa”, „Kosa”, „Nie graj ze mną w ch*ja”, „Jasiu (nie ruszaj ku*wy)”, „Pasja” czy „Nienormalny”. Z czasem obok coverów megahitami stały się również autorskie kompozycje Zmory np. „Kolorowa dupa”, co zaowocowało wydaniem kolejnych albumów – „Jabole”, „Betoman” i „Córka generała”. Po wieloletniej przerwie, Doktor wznowił działalność koncertową, skupiając się głównie na coverowo-wulgarnym i autorskim repertuarze spod znaku Huckenbusha z małym dodatkiem cenzuralnych songów z repertuaru radiowego Hackenbusha.