Dzięki dobrej znajomości czyhających na nasze zdrowie niebezpieczeństw, ludzka higiena w ostatnich dekadach znacząco się poprawiła. Do częstego i dokładnego mycia rąk przez ostatnie dwa lata nakłaniały nas też wszechobecne ogłoszenia, ostrzegające przed COVIDem. To również najlepszy sposób na ochronę przed niechcianymi gośćmi. Niestety, czasem woda i mydło nie wystarczą, a ceną nieostrożności potrafią być groźne choroby. Jakie ludzkie pasożyty w nas występują i po czym rozpoznać ich obecność?
Ludzkie pasożyty
Zarażenie pasożytem najczęściej spowodowane jest wniknięciem kału osoby cierpiącej na chorobę pasożytniczą do naszego organizmu – stąd nacisk na odpowiednią higienę i częste mycie rąk – bądź spożyciem jaj pasożyta w źle przygotowanym jedzeniu. Dlatego poza czystością osobistą ważne, by zadbać także o dokładne mycie warzyw i owoców. Z kolei w przypadku mięsa i ryb kluczowe jest poddanie ich odpowiedniej obróbce termicznej. Chociaż w Polsce woda z kranu nie powinna być zagrożeniem, to w niektórych miejscach na świecie wodociągi nie spełniają odpowiednich wymogów higienicznych. Jeśli nie jesteśmy pewni co do jakości płynu, dobrze jest przegotować kranówkę.
Zobacz także: Czym jest fibromialgia? Przyczyny, objawy, próby leczenia
Glisty
Glista ludzka należy do pasożytów z grupy nicieni. Dorosłe glisty rozwijają się w jelicie cienkim, w którym żywią się trawionym przez ludzki organizm jedzeniem. Larwy są w stanie przeniknąć do naczyń chłonnych i krwionośnych. Stworzenia te są przyczyną glistnicy, grożącej niedożywieniem czy niedoborem witamin. Niestety, objawy najczęściej pojawiają się już przy rozwiniętej chorobie. Poza reakcjami w obrębie układu pokarmowego, glistnica jest w stanie negatywnie wpłynąć na naszą odporność lub wywołać objawy alergiczne, migreny, bezsenność czy epizody przypominające padaczkę. Wykrycie obecności glist w organizmie możliwe jest dzięki badaniom kału lub występujących w krwi przeciwciał. W leczeniu stosuje się przyjmowane doustnie leki przeciwpasożytnicze.
Przywry
Na zakażenie przywrami narażone są szczególnie osoby wybierające się do Afryki lub Azji. Mogą one wniknąć do organizmu nawet przez skórę, po kontakcie z wodą w zanieczyszczonych przez przywry zbiornikach. W zależności od rodzaju pasożyta atakuje on różne obszary ciała. Przywra krwi powoduje schistosomatozę, której objawami mogą być gorączka, bóle brzucha i mięśni, biegunka, zapalenie nerek i pęcherza oraz występowanie krwi w moczu. Przywra jelitowa żeruje w jelitach i wywołuje wymioty, biegunkę czy zespół jelita wrażliwego, natomiast przywra wątrobowa atakuje wątrobę. Jej obecność w ciele może zakończyć się nawet marskością tego organu. Poza tym człowiekowi zagrażają także przywry płucne, powodujące kaszel i duszności, oraz przywry trzustkowe. Te ostatnie łączy się często z cukrzycą typu II, a nawet nowotworami trzustki. Choroby wywoływane przez pasożyty leczy się za pomocą leków doustnych, a ich wykrycie możliwe jest przez wykonanie odpowiednich badań krwi.
Tasiemce
Wywoływana przez tasiemce tasiemczyca to najczęściej występujące w Polsce zarażenie pasożytami wewnętrznymi. Wśród odpowiedzialnych za nią stworzeń najlepiej znane są tasiemiec uzbrojony i nieuzbrojony, ale w tej rodzinie występują również tasiemiec karłowaty, bąblowcowy i bruzdogłowiec szeroki. Tasiemce zadomawiają się w jelicie, aczkolwiek zakażenie tasiemcem uzbrojonym potrafi prowadzić do wągrzycy. Występuje ona, gdy jaja i larwy przedostają się do mięśni i innych narządów. Wśród najczęstszych objawów tasiemczycy są nudności, brak apetytu, zaparcia, bóle brzucha, a także odwodnienie czy spadek masy ciała. Z kolei wągrzyca przejawia się także w schorzeniach innych układów niż pokarmowych. Podobnie jak w przypadku innych pasożytów, leczenie zakażenia tasiemcem najczęściej odbywa się za pomocą doustnego leku. Sytuacja komplikuje się w przypadku wągrzycy, gdy jaja czy larwy znajdują się poza jelitem – wtedy potrzebna jest interwencja chirurgiczna.
