Co oznacza Crossover?
30 lat temu najbardziej popularne auta osobowe to sedany czyli trójbryłowe nadwozia z wyraźnie zaznaczonym bagażnikiem. Kombi – sedany z przedłużoną linią dachu do końca nadwozia, pakowne auto oraz hatchbacki czyli auta typu Polonez czy Golf ze ściętym tyłem. Na te typy nadwozi przypadało 90% produkcji. Modne kabriolety były ułamkiem procenta, ale były też auta 4×4 jako oddzielna kategoria.
Auta osobowe nie miały napędu, 4×4, to rozwiązanie było zarezerwowane dla aut terenowych. Obecnie okazuje się, że auto, które wygląda jak terenówka, a na pewno jest SUVem nie ma napędu 4×4, a jedynie na przód lub tył. Wielką karierę zrobiło nadwozie typu Crossover czyli jakie? Co mówią popularne źródła?
Według Wikipedii to zagranie w koszykówce polegające na ominięciu przeciwnika albo termin określający muzykę łączącą wiele stylów to samo tyczy się samochodów, artystycznie nazywamy to collage, łączenie stylów, materiałów i techniki. Granica pojęcia jest tak szeroka że można w nią wepchnąć wszystko więc spece od marketingu tak uczynili.
Co z tym 4×4?
W naszym przypadku, jedno co łączy wszystkie trzy pojazdy to napęd na 4 koła. Nie oznacza to wszystkie auta mają właściwości terenowe, te nie mają. Napęd 4×4 przestał być domeną pojazdów terenowych. W przypadku śliskiej nawierzchni ułatwi poruszanie, ale też
pozwoli na łatwiejsze wyjście z poślizgu.
W żadnym z powyższych aut nie występuje pokrętło czy jakakolwiek możliwość ingerencji w tenże napęd. Klasyczne 4×4 miały napęd na tył, a oś przednia w razie konieczności była dołączona ręcznie. Zmieniło się to od kiedy szwedzka firma Haldex wdrożyła wielopłytkowe sprzęgło, pozwalające szybko spiąć napęd do osi lub go wyłączyć.
Dzięki temu każde z tych aut ma standardowo napęd na przód i…? I jak potrzeba to elektronika dopnie nam tylną oś, sęk w tym że nie możemy żonglować proporcją napędu bo albo mamy 100% na przód, albo pewna część, ale nie więcej jak 50% powędruje do tyłu. Takie rozwiązanie pozwala nam cieszyć się jazdą jak zwykłą osobówką z napędem na przód natomiast w przypadku konieczności elektronika za nas zadecyduje i w razie potrzeby wybawi z opresji
Kiedy Audi wprowadzało pierwsze Quattro do rajdówek ponad 30 lat temu, nikt nie przypuszczał że trafi ono do sprzedaży detalicznej. Obecnie większość firm w co najmniej jednym modelu oferuje chociaż w opcji napęd 4×4.
Najciekawsze jest to że ten napęd jest nie tylko w SUVach, pick-upach ale i w sportowych autach jak słynna Impreza czy w supersportowych jak Lamborghini Gallardo ale i w luksusowych autach jak Mercedes klasy S.
To który lepszy?
Mercedes GLA-250
Zaczynamy od króla samochodów bo z całej trójki to Mercedes jest najbardziej zasłużony dla motoryzacji. Gelenda czyli słynny Mercedes klasy G, ma największe doświadczenie w napędzie 4×4. To auto historyczne do dziś eksploatowane od ponad 40 lat
Mercedes wiedział jak zrobić dobrze. Był promotorem w rozwiązaniach 4×4 nieabsorbujących kierowcy. Skąd się wzięło GLA-150 i w ogóle GLA?
Mercedes wzorem konkurencji chciał mieć 4×4 w każdej klasie. Zatem najlepiej sprzedający się kompakt w klasie premium klasa A najpierw doczekał się wersji sedan potem kombi, aż wreszcie przyszła kolej na mini-SUVa. Tak naprawdę to GLA nie jest takim mini, z całej trójki jest największy i może być traktowany jako pełnoprawny SUV którego jedną z zalet jest to że możemy nim jeździć jak normalną osobówką. Nie jest zbyt wysoki, ale wygodnie się do niego wsiada i ma duży prześwit. Wnętrze można porównać bardziej do klasy C niż A bo jest obszerne.
Silnik jaki otrzymało nasze GLA to dwa litry benzynowe wyposażone w turbodoładowanie. Znany z innych modeli i bardzo dobrze sprawdzony, jest połączony z siedmiobiegowym automatem. Taki zespół napędowy jest stosowany od lat w innych modelach gamy Mercedesa. W przypadku rozwinięcia mocy i wykorzystania 211KMsilnik radzi sobie z gabarytami auta. Wyposażenie GLA jest typowe dla Mercedesa i w naturalny sposób określany jest jako premium, ale bez zbytniego luksusu.
Auto jest idealnie wyciszone i nawet podczas gwałtownego wciśnięcia pedału gazu w kabinie pasażerskiej słychać jedynie szum zespołu napędowego. Należy żałować, że układ wydechowy został, aż tak zestrojony z komfortem.
Pytanie, czy Mercedes ma być bardziej luksusowy czy sportowy. Ze względu
na prestiż marki jest to auto idealne dla osób chcących podkreślić swój status społeczny, ale nie epatować nowobogactwem.
Infiniti Q30
Infiniti zaczęło swoją przygodę z motoryzacją stosunkowo niedawno bo 1989 roku w Ameryce Północnej jako odpowiedź Nissana na luksusowe marki innych Japończyków.
Honda ma swoją Accurę, a Toyota Lexusa zatem Nissan nie mógł zostać w tyle tym bardziej że niemiecka trójka BMW, Mercedes i Audi zagarnęli duży kawałek tortu premium.
Od paru lat Infiniti w Polsce jest wśród marek premium coraz bardziej obecne i choć ma jedynie dwa salony sprzedaży to pierwszy egzemplarz Q60 oraz pierwszy QX30 sprzedały się w Polsce w dużych ilościach. Infiniti jest trochę z kosmosu ze swoją stylistyką, ale patrząc na coroczne przyrosty sprzedaży ten japoński design trafia idealnie w gusta majętnych Polaków.
Infiniti dla tych, co obawiają się jakości to przede wszystkim japońska marka więc trudno o lepszą rekomendację. W przypadku Q30 uzupełnieniem japońskiej jakości jest to, że cały spód oraz zespół napędowy pochodzą z Mercedesa klasy A.
Tak! Japończycy chcieli mieć pewność że będzie to auto niezawodne, składane jest w Anglii. Rewelacyjna mechanika i elektronika, fantastyczny design, sprawia, że wnętrze jest jak z bajki. Materiały użyte do produkcji tapicerki pochodzą z najwyższej półki i tu przebijają Mercedesa. Wyciszenie auta perfekcyjnie blokuje dźwięki z zewnątrz.
Prowadzenie jest bardziej sportowe niż w GLA natomiast zespół napędowy w postaci 2,1L diesla o mocy 170KM jest wystarczającym do dynamicznej jazdy. Sprzęgnięcie z tradycyjnie najlepszym siedmiobiegowym automatem jest jeszcze lepiej zestrojone, oczywiście 4×4 w tle. O ile w Mercedesach czasem przy niskich obrotach zdarza się lekkie szarpnięcie tutaj jest to niemożliwe.
Dla kogo Q30?
Dla osoby, która chce się wyróżniać, nie ma potrzeby zakupienia dużego auta, ale wymaga wysokiej jakości i oryginalności.
CX-3
Mazda wraca w wielkim stylu we wszystkich segmentach. Model 6 okazał się wyjątkowy i w naszym kraju został ciepło przyjęty. Niestety, ze względu na cenę skierowany jest do osób z dość dużym portfelem. Model 3 jest tańszy, a wersja CX-3 wyposażona w napęd 4×4 jest bardzo ekonomieczna.
Ceny CX-3 zaczynają się już od 60tys zł. Mazda jest małym crossoverem. Silnik jest najmniejszy i najsłabszy, z pojemności 1,5L wyciśnięto 109KM. Połączenie z 6 biegowym manualem sprawiło, że auto jest dynamiczne i najbardziej oszczędne ze wszystkich przedstawianych w teście. Jako że i gabarytami Mazda jest najmniejsza to i zespół napędowy nie ma specjalnych problemów w jej rozpędzaniu.
Model CX-3 zachowuje się na drodze jak zwykły kompakt, nie wyczuwa się jego wyższego zawieszenia. Właściwości jezdne pomimo skromnej dynamiki są najbardziej sportowe. Zestrojenie zawieszenia i napędu daje poczucie większych możliwości, aniżeli osiągają.
Gdyby tak ciut więcej mocy…
Niemniej jednak auto jest bardzo wdzięczne i nawet na długich trasach daje komfort klasy mini premium.
Dla kogo?
Myślę że dla młodej polskiej rodziny która ma ograniczony zasób portfela ale aspirując do klasy średniej Mazda spełniła te oczekiwania swoim wystrojem, technologią i najnowocześniejszymi rozwiązaniami zgodne z filozofią KODO. Za stosunkowo nieduże pieniądze mamy auto, które wynosi nas ponad przeciętność a w długiej trasie odwdzięczy się spalaniem niedostępnym dla reszty konkurencji poniżej 5L diesla na 100km.
Niebawem zaprosimy Was do zapoznania się z pełną oceną każdego z wymienionych powyżej aut tak by można było lepiej zrozumieć filozofię każdej z marek i podjąć decyzję jaki model wybrać w tak modnym segmencie Crossoverów.
