Wojciech Karolak – historia polskiego jazzu

wojciech karolak historia polskiego jazzuHistoria polskiego jazzu, Wojciech Karolak, będzie kolejnym Facetem na Geyer. Łódzki mistrz organów Hammonda, Paweł Serafiński, jest częstym gościem koncertów w Białej Fabryce. Tym razem zaprosiłem Jego Przyjaciela i konkurenta w mistrzowskim opanowaniu tego instrumentu. Obaj noszą przy pasku małą zapalniczkę Zippo i obaj ciągle szukają nowych brzmień, udoskonalają swoje niezwykłe organy.

Obok Wojciecha Karolaka na estradzie Geyer Music Factory pojawią się: Tomasz Grzegorski na saksofonie, Jerzy Małek na trąbce i Sebastian Frankiewicz na perkusji.

Zanosi się na bardzo jazzowy wieczór.

Wojciech Karolak to jedna z najoryginalniejszych postaci polskiej muzyki: pianista, organista, saksofonista, kompozytor i aranżer. Określany mianem polskiego Jona Lorda, zaliczany jest do grona największych wirtuozów organów Hammonda w Europie…
Paweł Brodowski, podczas gali plebiscytu Jazz Top miesięcznika Jazz Forum powiedział o nim: „najelegantszy i najprzystojniejszy polski muzyk jazzowy”. Warto jeszcze dodać: „nieprzyzwoicie” skromny mistrz anegdoty i humorysta zaskakujący nieprzeciętną wiedzą o muzyce!

Ukończył klasę fortepianu w Liceum Muzycznym w Krakowie. Następnie studiował na Wydziale Teorii w tamtejszej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Jako pianista jazzowy zadebiutował w 1956 w utworzonym przez siebie zespole dixielandowym. Jako saksofonista dwa lata później w formacji „Jazz Believers” z Andrzejem Trzaskowskim i Janem Ptaszynem Wróblewskim. W 1961 porzucił działalność saksofonisty i poświęcił się wyłącznie pianistyce. W 1962 z Romanem Dylągiem i Andrzejem Dąbrowskim założył The Karolak Trio, nagrywając pierwszą, autorską płytę.

W latach 1963-66 współpracował z zespołem Polish Jazz Quartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Od 1966 do 1973 przebywał w Szwecji. W okresie tym pojwiał się w rozmaitych zespołach, współpracując także z Michałem Urbaniakiem. Po powrocie do Polski, w latach 1973-78 współtworzył zespół J. Ptaszyna Wróblewskiego – „Mainstream”. Współpracował też z Czesławem Bartkowskim, Januszem Muniakiem, Zbigniewem Namysłowskim, Tomaszem Szukalskim, Jarosławem Śmietaną oraz Studiem Jazzowym Polskiego Radia.

W 1979 ograniczył działalność koncertową i poświęcił się komponowaniu. Pisał piosenki rozrywkowe i kabaretowe, najczęściej do tekstów żony – Marii Czubaszek. (m.in. „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”, „Miłość jest jak niedziela”. W latach 80. powstały większe formy – suity, muzyka do filmów i spektakli teatralnych, a także liczne tematy jazzowe.

Do koncertowania powrócił w 1984, występując w trio Szukalskiego i Bartkowskiego, z którym nagrał płytę „Time Killers”, uznaną przez magazyn „Jazz Forum” za najlepszy album jazzowy lat osiemdziesiątych. W następnych latach nagrywał dla Polskiego Radia i zagranicznych firm fonograficznych. Charakterystyczne brzmienie Hammonda W. Karolaka słychać także na wydanej w 1988 roku płycie Obywatela GC.
W 1995 r. z Piotrem Baronem i Zbigniewem Lewandowskim założył „The High Bred Jazz Trio”. Współpracował również z zespołem Guitar Workshop Leszka Cichońskiego. W 1998, z okazji 40-lecia swej pracy artystycznej, wystąpił ze specjalnym jubileuszowym koncertem podczas festiwalu Jazz Jamboree.

W ankietach magazynu „Jazz International” w latach 1973-74 uznany został za organistę jazzowego Europy, a w rankingu „Jazz Forum” wielokrotnie zwyciężał w kategoriach: aranżer i organista. W 2007 otrzymał „Mateusza” – Nagrodę im. Mateusza Święcickiego przyznaną przez Redakcję Muzyczną Programu 3 Polskiego Radia. W 2010 został uhonorowany nagrodą „Złotego Fryderyka” za całokształt osiągnięć artystycznych.

WOJCIECH KAROLAK QUARTET
Wojciech Karolak – organy Hammonda
Jerzy Małek – trąbka
Piotr Cieślikowski – saksofon
Arek Skolik – perkusja