Niedługo rozpocznie się sezon, w którym w naszych szafach zaczną królować swetry. Często chcąc podejmować świadome zakupowe decyzje, zastanawiamy się nad tym, z czego powinien być uszyty ten najlepszy. Jego skład surowcowy wyznacza nie tylko szybkość zużycia, ale też komfort i ciepło podczas użytkowania. Co można wyczytać na metkach swetrów i czym charakteryzują się poszczególne materiały?
Akryl
Większość swetrów sprzedawanych w sieciówkach wykonana jest z akrylu. To włókno sztuczne pozyskiwane z polimeru, czyli znacznie tańszy zamiennik wełny. Jego zdecydowaną zaletą jest to, że w przeciwieństwie do włókien naturalnych nie powoduje alergii. Jest lekką i sprężystą dzianiną, dlatego nie gniecie się. Akryl szybko schnie i można prać go w pralce, jednak dosyć szybko się niszczy. Ze względu na to, że jest to materiał sztuczny, cechuje się niską oddychalnością, co z kolei powoduje większą potliwość i wysoką chłonność zapachów. Nie zatrzymuje ciepła, zatem lepszym wyborem na chłodne dni będzie wełna.
Wełna owcza
Najpopularniejsze włókno naturalne jest pozyskiwane ze strzyżenie owiec. Ma ono właściwości termoizolacyjne, co oznacza, że nawet najcieńszy sweter będzie ciepły. Wśród zalet wełny wymienia się również higroskopijność i pochłanianie promieniowania UV. Jej dużym minusem jest jednak nieprzyjemne „gryzienie”. Najlepsza jakościowo jest wełna z merynosów. Jej włókna są bardzo cienkie, a dzianina jest miękka i puszysta. Zawiera dużo naturalnych tłuszczów, dzięki czemu rzadziej pojawiają się na niej zabrudzenia, które łatwo usunąć. Niestety nie jest odporna na wysokie temperatury, dlatego najlepiej prać ją ręcznie.
Wełna z alpaki
Przez niektórych jest uznawana za towar luksusowy. To włókno niezwykle mocne, miękkie i oddychające. Ma bardzo szeroką naturalną paletę kolorystyczną. Co ważne, jest dzianiną odpowiednią dla alergików – pokrywa ją niewielka ilość lanoliny, która wywołuje uczulenia. Wełna nie elektryzuje się i ma delikatny połysk. Jednak jej wadą jest wysoka cena i konieczność prania w niskich temperaturach.
Angora
Produkowana z sierści królika angorskiego cechuje się najcieńszym włóknem. Jej mała objętość sprawia, że jest delikatna, lekka i puszysta. Angora łatwo się filcuje i rwie, dlatego zazwyczaj stanowi w odzieży domieszkę do wełny owczej. Swetry z jej dodatkiem należy prać tak jak klasyczną wełnę i suszyć na płasko.
Moher
Owiany złą sławą materiał pozyskiwany jest z kóz angorskich. Z powodu długich włókien jest dzianiną niezwykle charakterystyczną – pokrywa ją meszek. Moher łatwo farbuje się na różne kolory, jednak jest delikatny i tak, jak angora łatwo się rwie. Zwykle występuje w ubraniu w postaci domieszki do innego rodzaju wełny.
Justyna Grochowska
