Zaburzenia menstruacyjne to najczęstszy problem, z którym kobiety zwracają się do przychodni ginekologicznych. Dotyka on pań w różnym wieku i może być uzależniony od wielu czynników. Nie należy go bagatelizować i kiedy się pojawia, powinno się szybko zasięgnąć porady lekarskiej, by jak najprędzej go wyeliminować. Jakie są przyczyny zaburzeń miesiączkowania oraz jak zwalczać te nieprawidłowości? Podpowiadamy poniżej.
Zaburzenia menstruacyjne – kiedy o nich mowa?
Kłopoty z okresem mogą być wrodzone i wtedy występują już od pierwszego krwawienia lub jego braku (mowa tu o pierwotnym braku miesiączki, który objawia się faktem niewystąpienia u dziewczynki menstruacji do 16. roku życia). Częściej jednak pojawiają się wtórnie, a kluczem do ich rozpoznania jest uważna obserwacja własnego ciała i organizmu. Kobieta zwykle dobrze wie, jak zazwyczaj przebiega jej okres oraz jakie dolegliwości zwykle mu towarzyszą. Gdy coś się zmienia, pojawiają się nowe, niepokojące objawy, należy reagować i umówić się na wizytę do ginekologa.
Zaburzenia mogą przyjmować różne formy. Światowa Organizacja Zdrowia wyróżnia siedem ich podkategorii:
- niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa;
- nieprawidłowości dotyczące czynności osi podwzgórze-przysadka;
- pierwotna niewydolność jajników;
- wady lub uszkodzenia macicy;
- zmiany okolicy podwzgórza lub przysadki, które wydzielają prolaktynę;
- nieprawidłowości osi podwzgórzowo-przysadkowej powiązane z hiperprolaktynemią;
- zmiany pozapalne lub pourazowe w obrębie podwzgórza lub przysadki.
Taki podział nie jest jednak do końca zrozumiały dla większości pacjentek, a na dodatek brzmi nieco strasznie. Można więc uznać, że zaburzenia menstruacji to m.in. całkowity zanik miesiączki, nieregularne krwawienie (czyli takie, którego zupełnie nie da się przewidzieć, kilkudniowe opóźnienia lub delikatnie przedwczesny okres to często normalna rzecz), a także plamienia międzymiesiączkowe oraz zbyt obfita lub skąpa miesiączka.
Przyczyny zaburzeń miesiączkowania
Powodami nieprawidłowości związanych z menstruacją mogą być zarówno czynniki chorobowe, jak i niewłaściwy tryb życia. Do najczęstszych przyczyn zaburzeń miesiączkowania należą:
- PCOS – zespół policystycznych jajników
- niedoczynność lub nadczynność tarczycy
- endometrioza
- mięśniaki i polipy macicy
- stres
- nieodpowiednia dieta, głodzenie się
- intensywny wysiłek fizyczny
- ingerencja w organizm – przebyte zabiegi i operacje
Zaburzenia menstruacyjne a wizyta u lekarza
Zanim wybierzemy się do ginekologa, odczekajmy 2-3 miesiące. Jeden cykl, który nie przebiegł tak jak zazwyczaj, nie musi dawać powodów do niepokoju. Obserwujmy swoje ciało i zastanówmy się, czy pewne dolegliwości, które uważamy za nieprawidłowości, nie są przypadkiem oznaką ciąży. Jeśli niedawno miałyśmy kontakty seksualne, które mogłyby skutkować zapłodnieniem, lepiej wykonajmy test, zanim niepotrzebnie podniesiemy alarm.
Gdy jednak zdecydujemy się umówić z lekarzem ginekologiem, ważne, byśmy szczerze odpowiadały na pytania, które pomogą specjaliście ustalić przyczynę zaburzeń. To właśnie jej odkrycie jest najistotniejsze w skutecznym przeciwdziałaniu problemom zdrowotnym i określeniu odpowiedniej drogi terapii.
Leczenie zaburzeń miesiączkowania
Najczęstszym krokiem podejmowanym w walce z zaburzeniami menstruacyjnymi jest wdrożenie kuracji hormonalnej. Zwykle polega ona na przyjmowaniu doustnych środków antykoncepcyjnych w połączeniu z lekami przeciwzapalnymi. Jeśli jednak takie leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów, specjalista może doradzić inny sposób zwalczania problemów dotyczących miesiączkowania. W skrajnych przypadkach kobiety decydują się na zabieg ablacji endometrium, czyli usunięciu błony śluzowej wyściełającej macicę.
Może się również okazać, że przyczyną zaburzeń miesiączkowania są czynniki zdrowotne. Wtedy leczenie będzie obejmować raczej walkę z chorobą, która wywołała nieprawidłowości w cyklu. W przypadku mięśniaków czy polipów macicy prawdopodobnie ginekolog zaleci zabieg histeroskopii.
By móc w porę zauważyć zaburzenia okresu, warto kontrolować swój cykl menstruacyjny, prowadząc kalendarzyk miesiączkowy. Ponadto dobrze co kilka miesięcy udawać się na konsultacje ze specjalistą, który przeprowadzi rutynowe badania i upewni nas w przekonaniu, że nie mamy powodów do niepokoju.
EP
