Jak być szczęśliwym? Czy jest ktoś, kto nigdy nie zadał sobie tego pytania?
Każdy z nas dąży do spełnienia i wyzwolenia umysłu od kłopotów i smutków. Należy się jednak zastanowić, czy w owym wyzwoleniu da się odnaleźć przepis na szczęście. A jeśli jest wręcz przeciwnie? Być może bez trudów oraz cierpienia nie ma radości…
Jak być szczęśliwym, czyli oczekiwania i cele
Ile razy mówimy sobie: „jak będę tam, to będzie idealnie”, „jak osiągnę to, to poczuję się naprawdę dobrze”, „jak nauczę się tego, to stanę się szczęśliwą osobą”? Czekamy na te wydarzenia i staramy się, ponieważ mamy tendencję do wymyślania pragnień tworzących iluzję. W ten sposób nie dopuszczamy do siebie realnego życia, a wciąż chcąc więcej, nie potrafimy się zaspokoić. Kolejne oczekiwania i cele rujnują nasze postrzeganie realnego świata, bo nawet wtedy, gdy je realizujemy, za chwilę dochodzą kolejne i kolejne. A jeśli nie uda nam się doprowadzić planów do końca, pozostaje smutek i rozczarowanie.
Pamiętajmy, że ulepszanie życia na siłę nigdy nie da nam pełnej satysfakcji. Zamiast tego postarajmy się dostrzec w tym, co mamy, coś dobrego. Wyzbycie się oczekiwań i pragnień to tak naprawdę świadectwo wewnętrznej dojrzałości. Z kolei wdzięczność za drobiazgi pozwoli nam żyć naprawdę – tu i teraz.
Świat malkontentów
W mentalność nas, Polaków, wpisany jest jeden, szczególny komponent. Mowa oczywiście o naszym swojskim narzekaniu.
Stałe niezadowolenie, czepialskość, marudzenie, użalanie się – wydawać by się mogło, że w ten sposób rozładowujemy napięcie i wyrzucamy z siebie złą energię na zewnątrz. Jest jednak zupełnie na odwrót. Tak naprawdę to zerwanie z narzekaniem może nam przynieść prawdziwą ulgę. Gdy przestaniemy wypowiadać negatywne komentarze, to być może świat, który nas otacza, nabierze kolorów. Odbudujemy własną energię i zaczniemy przyciągać ludzi zamiast ich odpychać.
Jak przestać marudzić? Zacznijmy przyjmować rzeczy takimi, jakimi są. Bez negacji. Przestańmy stawiać znak równości pomiędzy słowami deszcz i smutek czy jesień i depresja. Popatrzmy na świat oczami dziecka – zdziwionego i zachwyconego tym, co go otacza.
Nauka spontaniczności
By znaleźć odpowiedź na pytanie, jak być szczęśliwym, należy pozwolić sobie na odrobinę fantazji. Tej z kolei nie odnajdziemy w sobie, starając się wciąż wszystko kontrolować. By prawdziwa magia życia mogła zaistnieć, potrzebujemy nieco spontaniczności i odwagi. Tak bardzo boimy się przecież, że kiedy nie zaplanujemy czegoś dokładnie i nie zadbamy o każdy szczegół, to z pewnością pójdzie to nie tak, jak powinno. Takie obawy stanowią dla nas jednak ograniczenie.
Musimy wiedzieć, że nie wszystko w życiu da się kontrolować. W rzeczywistości czeka nas wiele niespodzianek i zaskoczeń. Potrzeba stałego planowania może więc skończyć się wieloma zawodami, kiedy los potraktuje nas inaczej, niżbyśmy chcieli.
Co powinniśmy zrobić, by móc czerpać szczęście z rzeczy nawet nieskontrolowanych? Dajmy sobie więcej luzu. Świat się nie zawali, jeżeli czegoś nie dopilnujemy. Co prawda obiad nie będzie ugotowany, ale raz na jakiś czas można zjeść na mieście. Wyjdziemy z domu bez makijażu i … nikt tego nie zauważy, a my zyskamy 5 dodatkowych minut na śniadanie z bliskimi. To małe kroki, jednak wielkie dla maniaków kontroli.
Jak być szczęśliwym i się rozwijać?
Odpuszczenie wyniszczających nas oczekiwań oraz wręcz maniakalnej potrzeby kontroli, nie znaczy, że mamy pozbyć się również marzeń. Wręcz przeciwnie! Powinniśmy mieć do czego dążyć, natomiast zrezygnować z szaleńczej walki o to za wszelką cenę, a zamiast tego odnaleźć radość w drodze do celu. Należy również zaakceptować wszystko to, co nam się przytrafia, a czego nie możemy zmienić. Dzięki temu realizacja marzeń okaże się łatwiejsza i zaczniemy czerpać z niej prawdziwe szczęście.
Co warto zrobić, by nauczyć się podchodzić do wszystkiego z dystansem? Na początek spróbujmy postawić na rozwój mentalny. Obserwujmy nasze myśli i emocje, bez osądzania i silnej próby ich zmiany. Akceptujmy to, że możemy mieć gorszy dzień, w którym łzy same cisną się do oczu. Pozwólmy sobie na emocje, nawet te negatywne. Uspokajajmy umysł np. poprzez robienie tego, co nas interesuje – dla własnej przyjemności. Pamiętajmy: źródła szczęścia trzeba szukać w sobie!
Nauczyć szczęścia siebie i dziecka
Dorosłym często trudno odnaleźć radość życia, ponieważ gubią ją w codziennym pędzie i natłoku obowiązków. Wtedy nierzadko odbierają również szczęście swoim dzieciom.
– Goniąc za jutrem, nosząc zdenerwowanie z wczoraj, karmiąc się strachem z obaw o coś, czego jeszcze nie było, nie czujemy dotyku ręki dziecka, gwaru przy obiedzie, spokoju na spacerze, spojrzeń partnera czy partnerki, własnych radości. Przez to zamiast dostrzegać, doceniać i przeżywać obecne chwile, pomijamy je w imię jutra lub z powodu wczoraj. Nie cieszymy się z małych sukcesów dzieci, nie dostrzegamy drobnych gestów, nie słyszymy codziennych obaw tylko dbamy o jutrzejsze wyniki, wyjazd za trzy godziny, roztrząsamy zachowania sprzed kilu dni. W ten sposób dzień po dniu oddalamy się od siebie i choć żyjemy razem, to jednak jakby nieobecni – tłumaczy Michał Zawadka, ekspert rozwoju mentalnego młodych ludzi i rodzin, przy którego współpracy powstał powyższy tekst.
Specjalista podkreśla, że skupienie się na chwili obecnej może sprawić, iż damy radość nie tylko sobie, ale i naszym bliskim. W XXI wieku niełatwo jest zwolnić, natomiast bez tego nigdy nie dowiemy się, jak być szczęśliwym i jak odnaleźć tę prawdziwą satysfakcję z życia.
