W Europie religia muzułmańska wielu kojarzy się z terroryzmem. Ataki, do których doszło w Paryżu, Brukseli, czy Nicei, nie poprawiły sytuacji muzułmanów na kontynencie. Z uprzedzeniami często spotykają się również kobiety, których strój jednoznacznie wskazuje na wyznawaną wiarę. Sumaya to pierwsza muzułmańska radna miejska w Mediolanie, Takoua to z kolei rysowniczka mieszkająca w Rzymie, a Batul mieszka w Trento i jest psychiatrą. W dokumencie „Islam oczami kobiet” jesteśmy obserwatorami ich codziennego życia.
Pod obserwacją
Czy wiesz jak jedno wydanie gazety może zmienić mój dzień? – pyta jedna z bohaterek. Gdy na okładce dziennika pojawia się tytuł mówiący o islamskim terroryzmie – może być pewna, że wszyscy na ulicy będą tego dnia zwracać na nią większą uwagę. Jedni będą się tylko przyglądać, inni patrzeć podejrzliwie lub z pogardą, jeszcze inni mogą powiedzieć coś obraźliwego. Nasze bohaterki muszą się czasem bardzo natrudzić, by nie czuć i nie widzieć na sobie tysięcy oczu, które bacznie obserwują każdy ich ruch.
Zrywając korzenie
Kiedy były dziećmi, koledzy pytali czy mieszkają w namiotach, a do transportu używają wielbłądów. Teraz, wśród dorosłych, padają pytania o to, czy są terrorystkami, czy ich mężowie je biją i zmuszają do noszenia tradycyjnych muzułmańskich szat. Część muzułmanek ma nawet problem ze znalezieniem pracy. Nie każda radzi sobie ze strachem i presją, dlatego wiele wyznających islam kobiet porzuca swoje tradycyjne stroje w walce o normalne życie, wolne od uprzedzeń i krzywdzących stereotypów.
Inne, ale takie same
Mimo tego, że w większości otoczenie nie daje im pozytywnych sygnałów, czasem zdarzają się sytuacje, które choć na chwilę rozświetlają ten smutny obraz. Jedna z naszych bohaterek wspomina historię ze swojego dzieciństwa. Kiedy w szkole miał rozegrać się piłkarski mecz, Sumaya była przekonana, że ponieważ nie jest ubrana w szorty, zostanie na ławce rezerwowych. Niezwykłą niespodziankę zrobiły jej koleżanki z drużyny, które na znak solidarności ubrały się w długie legginsy, a na głowy założyły bandanki, by wyglądać podobnie jak ich koleżanka muzułmanka. Jak nasze bohaterki znajdują siłę do codziennej walki z uprzedzeniami? Czy w Europie odnajdują też chwile radości?