Czym jest choroba stożka rogówki?

Choroba stożka rogówki, znana również jako keratoconus, to postępujące schorzenie degeneracyjne rogówki – przezroczystej, wypukłej części przedniej powierzchni oka.

Choroba stożka rogówki

Rogówka, która w zdrowym oku ma kształt zbliżony do regularnej półkuli, stopniowo zaczyna się uwypuklać i przyjmować stożkowaty kształt. Proces ten prowadzi do znaczącego pogorszenia wzroku, ponieważ zmienia optyczne właściwości oka, powodując nieregularny astygmatyzm i krótkowzroczność.

Przyczyny stożka rogówki

Przyczyny keratoconus nie są do końca jasne, ale uważa się, że na rozwój choroby wpływa kilka czynników, takich jak:

  • Genetyka: Istnieje większe ryzyko zachorowania, jeśli ktoś w rodzinie cierpi na stożek rogówki.
  • Czynniki środowiskowe: Długotrwałe narażenie na promieniowanie UV, przewlekłe zapalenia oczu, czy intensywne pocieranie oczu mogą przyspieszać rozwój choroby.
  • Inne schorzenia: Choroba ta często współistnieje z innymi problemami zdrowotnymi, takimi jak alergie, zespół Downa czy zespół Marfana.

Objawy stożka rogówki

Początkowe objawy keratoconus mogą być subtelne i często są mylone z innymi wadami wzroku. Z czasem jednak symptomy stają się bardziej wyraźne i obejmują:

  • Niewyraźne widzenie: Wraz z postępem choroby, wzrok staje się coraz bardziej rozmyty i zniekształcony, co utrudnia widzenie na różnych odległościach.
  • Podwójne widzenie: Możliwe jest widzenie wielu obrazów jednego obiektu.
  • Astygmatyzm: Rogówka zaczyna przybierać nieregularny kształt, co prowadzi do nieregularnego astygmatyzmu.
  • Nadwrażliwość na światło: Pacjenci często doświadczają uczucia dyskomfortu przy jasnym świetle.
  • Trudności w noszeniu soczewek kontaktowych: Ze względu na zmianę kształtu rogówki, tradycyjne soczewki kontaktowe mogą stać się niewygodne i trudne do noszenia.

Diagnostyka stożka rogówki

Diagnoza keratoconus jest stawiana na podstawie dokładnych badań okulistycznych, które mogą obejmować:

  • Topografię rogówki: To badanie mierzy kształt i krzywiznę rogówki, pomagając wykryć jej nieregularności.
  • Pachymetrię: Jest to pomiar grubości rogówki, który może pomóc w wykryciu obszarów, gdzie rogówka jest cieńsza niż normalnie.
  • Keratometrię: Badanie to mierzy krzywiznę przedniej powierzchni rogówki.

Leczenie stożka rogówki

Leczenie keratoconus zależy od stopnia zaawansowania choroby:

  • Okulary i soczewki kontaktowe: W początkowych stadiach choroby korekcja wzroku przy pomocy okularów lub specjalistycznych soczewek kontaktowych może być wystarczająca.
  • Twarde soczewki kontaktowe: Twarde soczewki RGP (Rigid Gas Permeable) pomagają korygować nieregularności rogówki.
  • Cross-linking (CXL): To procedura, która polega na naświetlaniu rogówki promieniami UV po uprzednim nasączeniu jej ryboflawiną (witaminą B2). Zabieg ten wzmacnia rogówkę i zapobiega dalszemu jej uwypuklaniu.
  • Pierścienie rogówkowe: Wszczepienie półkolistych pierścieni w głąb rogówki może pomóc poprawić jej kształt i stabilizować wzrok.
  • Przeszczep rogówki: W zaawansowanych przypadkach, gdy inne metody zawodzą, konieczny może być przeszczep rogówki.

Keratoconus jest chorobą postępującą, ale postęp może być różny u różnych pacjentów. Wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie mogą znacznie spowolnić lub zatrzymać postęp choroby, poprawiając jakość życia pacjenta. W skrajnych przypadkach, gdy stożek jest bardzo zaawansowany, przeszczep rogówki może być jedynym rozwiązaniem.