Większość z nas wyznaje zasadę, że w ludziach najważniejsze jest to, jacy są, a nie to, jak wyglądają. Jednak mimo wszystko każdy chciałby być postrzegany przez otoczenie jako człowiek nie tylko ciekawy, ale również atrakcyjny. Ponadprzeciętna uroda często jest czynnikiem podnoszącym samoocenę, ułatwiającym kontakty międzyludzkie oraz szereg codziennych działań. Czy rzeczywiście „ładni ludzie mają w życiu łatwiej”? Na czym polega ich przewaga?
Konkurs piękności czy rozmowa o pracę?
Badania wskazują, że osoby postrzegane jako atrakcyjne mają większe szanse na zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną oraz uzyskanie posady. Ta sama zależność dotyczy również awansu oraz pensji – średnio atrakcyjni pracownicy zarabiają mniej niż ich ładniejsi współpracownicy. Niekiedy jest to umotywowane specyfiką branży – w sprzedaży znacznie wyższe wyniki osiągają właśnie osoby atrakcyjne, ponieważ wzbudzają większą sympatię oraz zaufanie klientów. Na bardziej wymagających stanowiskach uroda nie jest wystarczającą przesłanką do zatrudnienia, niezbędne są również kwalifikacje, jednak mając do wyboru dwie osoby o podobnych kompetencjach, pracodawca znacznie chętniej wybierze tę bardziej atrakcyjną, nawet jeśli nie ma świadomości, że podejmuje decyzję w oparciu o walory wizualne kandydatów. O tym, jak ważny jest wygląd może świadczyć fakt, że współcześnie niemal w każdy ogłoszeniu o pracę wymagane jest dołączenie CV ze zdjęciem, niezależnie od tego, czy na danym stanowisku wygląd ma wpływ na pełnienie obowiązków. Nieco inaczej wygląda to w przypadku rekrutacji w zawodach uznawanych za typowo męskie. Wówczas uroda nie jest naszym sprzymierzeńcem. Kobiety atrakcyjne są traktowane z rezerwą, a ich aplikacje, nawet jeśli widać w nich bogate doświadczenie, są postrzegane jako mniej wartościowe. Nie ze względu na posiadane kwalifikacje i umiejętności, ale właśnie ze względu na płeć oraz atrakcyjność.
Pewność siebie ułatwia życie
Atrakcyjność przekłada się też często na pewność siebie. To ona w dużej mierze prowadzi do sukcesu, motywuje i sprawia, że czujemy iż zasługujemy na to, co nas spotyka. Osoby o wysokiej samoocenie są bardziej chętne do podejmowania ryzyka oraz ambitnych wyzwań i nie boją się walczyć o swoje, dzięki czemu są bardziej zauważalne w środowisku. Wysoki stopień atrakcyjności nie zawsze jest jednoznaczny z pewnością siebie, jednak jeśli akceptujemy swoją fizyczność, znacznie lepiej myślimy o samych sobie jako całości – o naszym ciele, charakterze czy umiejętnościach. Ludzie, którzy znają swoją wartość i są jej świadomi, emanują tą pewnością, dzięki czemu otoczenie skupia na nich uwagę i łatwiej ulega ich propozycjom i żądaniom. Zamiłowanie do piękna istnieje w człowieku już od najmłodszych lat, w naturalny sposób za nim podążamy oraz chcemy być jego obserwatorami. Nie jest to kwestia płytkości współczesnego świata, ale naturalna tendencja. Możemy to zauważyć również u dzieci, które chętnie przyglądają się osobom atrakcyjnym oraz często pałają do nich dużą sympatią.
Ładni są szczęśliwsi i bardziej spełnieni
Patrzenie na atrakcyjnych ludzi aktywuje w mózgu obszary odpowiedzialne za odczuwanie przyjemności, dlatego chętnie ich obserwujemy i czujemy się z tym dobrze. Piękno danej osoby sprawia, że przypisujemy jej szereg dodatkowych cech pozytywnych, których w rzeczywistości osoba ta może nie posiadać. Ładna kobieta czy przystojny mężczyzna automatycznie będą postrzegani jako mili, bardziej pewni siebie, inteligentni, godni zaufania, kompetentni czy uczynni. Mózg w procesie poznawczym upraszcza pozyskane dane, jeśli więc pierwsza cecha, którą widzimy u danej osoby, jest pozytywna i jest to na przykład atrakcyjność, zaczynamy dopisywać do niej kolejne, które niekoniecznie muszą być powiązane z fizycznością. Piękno kojarzy nam się z pewnością siebie, sukcesem, powodzeniem w miłości, spełnieniem oraz ekscytującym życiem, dlatego chcemy żyć w otoczeniu ludzi atrakcyjnych.
Anita Bożek
