Tworzenie listy gości – nie tylko w czasach koronawirusa

Tworzenie listy gości to jedno z najtrudniejszych wyzwań dla narzeczonych. Jak się do tego zabrać, aby nikogo nie urazić, uszanować najbliższych, a jednocześnie przeżyć ten dzień po swojemu?

Tworzenie listy gości – nie tylko w czasach koronawirusa. Foto unsplash

Wiele młodych par boryka się z dylematem, kogo – poza najbliższą rodziną i przyjaciółmi – zaprosić na ślub i przyjęcie weselne. Nie jest to prosta sprawa, bo na uwadze warto mieć w tym przypadku relacje i zobowiązania rodziców, dziadków. I tak ciotki, kuzynostwo czy dawni sąsiedzi trafiają na koniec listy, która zaczyna budzić coraz większy wstręt młodych. Nie takie emocje powinien powodować zbliżający się ślub… Aktualnie ograniczeniem jest jeszcze kwestia epidemii, ale nie ze względu na liczebność weselników, bo możemy ich zaprosić do 150 osób. To, co spędza sen z powiek parom, które planują wesele, jest fakt, że dopóki nie rozda się zaproszeń większości osób, na których nam zależy, aby były z nami w tak ważnym dniu, nie ma jak przekonać się, czy przyjdą na wesele, obawiając się ryzyka zakażenia koronawirusem. Miejmy jednak nadzieję, że pary aktualnie tworzące listę gości nie będą już musiały martwić się tym za rok czy dwa.

Jak osiągnąć kompromis?

Należy spojrzeć na to dwutorowo. Kompromis między rodzicami a młodymi będzie miał miejsce przede wszystkim w sytuacji, kiedy rodzice pomagają lub finansują przyjęcie. W przeciwnym razie, kiedy rodzice są gośćmi na ślubie swoich dzieci, dużo łatwiej jest powiedzieć im, że para młoda tworzy listę weselną samodzielnie – oczywiście miło, jeśli z ewentualnymi sugestiami ze strony rodziców. Jednak dobrze jest pamiętać, że ich zobowiązania z przeszłości, czyli przede wszystkim to, że mama i tata byli obecni na weselu kogoś z rodziny, nie są „dziedziczone” przez młodych. W najbardziej komfortowej sytuacji wobec rodziny są osoby, które samodzielnie finansują swoje wesele. Nie oznacza to jednak, że rodzice powinni usłyszeć, że to Wasz ślub i wesele, więc to wasza sprawa, kogo zaprosicie.

Lista gości według zasad savoir-vivre

– Tworząc listę gości powinniśmy mieć na względzie własną wizję, ale i zamiary rodziców a nawet dziadków, gdyż to oni zazwyczaj są współautorami uroczystości – mówi Anna Machnowska z portalu-katalogu ślubnego PlanujemyWesele. – Jako, że oczekiwania stron potrafią być bardzo rozbieżne, warto bazować na ogólnie obowiązujących zasadach, określanych jako dobre maniery. Listę dobrze rozpocząć od spisania osób, które powinny, a raczej wypada, aby były zaproszone, ze względu na zobowiązania rodzinne i towarzyskie, zarówno państwa młodych, jak i ich rodziców. Będzie to więc najbliższa rodzina, członkowie dalszej jej części z którymi mamy dobry kontakt, znajomi oraz osoby, z którymi łączą nas więzi towarzyskie. Również osoby, których gośćmi byliśmy podczas ich ślubów – to, jeśli chcielibyśmy postępować ściśle z wytycznymi savoir-vivre. Gdy podstawowa lista zostanie zamknięta możemy dopisywać gości dowolnie. Zdarzają się sytuacje, gdy para młoda z jakiś względów nie może zaprosić na wesele osób, wobec których ma zobowiązania. Dobrze będzie, jeśli w takiej sytuacji niedoszły gość dostanie zawiadomienie o ślubie oraz własnoręcznie sporządzony przez młodą parę list z kilkoma zdaniami wytłumaczenia – radzi ekspertka. – Jeśli chodzi o rozmowy i ustalenia z rodzicami czy teściami podczas tworzenia listy gości, savoir-vivre może nakazać jedynie takt, wzajemny szacunek i empatię – dodaje.

Zgodnie ze sobą, z szacunkiem dla rodziców

Wchodzicie we wspólne życie, a więc jesteście dorośli i chcecie samostanowić o sobie. To zrozumiałe. Jak więc poradzić sobie w sytuacji, w której Wasi rodzice naciskają na zaproszenie osób, których nie macie ochoty widzieć na ślubie lub weselu? Tak naprawdę problem nie dotyczy tylko par, które korzystają z pomocy finansowej rodziców. Nawet jeżeli opłacacie uroczystość z własnych środków, szacunek wobec rodziców i dbałość o Wasze relacje z nimi nie pozwalają na zlekceważenie ich potrzeb. Prosząc o uwzględnienie określonych osób, kierowali się oni na pewno emocjami i wartościami, które są dla nich ważne. Dobrze jest tak poprowadzić rozmowę, aby rodzice widzieli Waszą dobrą wolę i uważność na to, jak argumentują potrzebę zaproszenia członków dalszej rodziny czy znajomych.

Jeżeli powodem będzie „bo oni też nas zapraszali do swojej córki”, możecie zaproponować zaproszenie tych osób, w nieodległym czasie, na obiad u rodziców lub u Was, który Wy zorganizujecie. Takie spotkanie może okazać się jeszcze pełniejszą realizacją potrzeb rodziców – podpowiada Anna Machnowska. – Może im zależeć na tym, aby podtrzymać kontakt z osobami, z którymi łączą je więzy krwi. Z rodziną łączą nas właśnie one, nie musimy mieć z tymi osobami relacji, aby chcieć utrzymywać z nimi kontakt.

Można poszukać strategii, która pozwoli na usatysfakcjonowanie rodziców, bez manipulowania nimi i zaburzenia Waszych relacji. – Stwierdzenia takie, jak: „rozumiem, że to dla was ważne”, „widzę, że ten kontakt jest dla ciebie istotny” potwierdzą, że nie chcecie sprawić przykrości rodzicom, ale i dadzą przestrzeń na powiedzenie „nasze wesele to bardzo ważne dla nas wydarzenie, widzimy listę gości/organizację nieco inaczej” – mówi ekspert.

Czy zapraszać na ślub i wesele swoich eks?

Porzucona narzeczona lub były chłopak – zapraszać ich, czy niekoniecznie? Oczywiście demonizujemy w tej chwili, bo wiadomo, że najmniej chcielibyśmy widzieć w dniu swojego ślubu osoby, wobec których czujemy jakieś… wyrzuty sumienia. Zaproszenie „byłych” na swój ślub ma więc sens, kiedy relacje z nimi są dość przyjacielskie i kiedy nie zranimy tym zaproszeniem osoby, z którą będziemy przysięgać sobie miłość aż po grób. Ta sama zasada dotyczy byłych teściowych, rodzeństwa eks-mężów i eks-żon. Zupełnie natomiast nie odnosi się do dzieci (panny młodej lub pana młodego) z poprzednich związków. Niezależnie, czy mają one sześć, czy trzydzieści sześć lat, każde z młodych ma prawo, a pewnie i emocjonalną potrzebę, zaprosić je na celebrację tak ważnego dnia w swoim życiu. I wybranek lub wybranka w żaden sposób  nie powinni tego kwestionować.

Czy zapraszać na ślub i wesele znajomych z pracy?

Tu dość mocno rozstrzygnięciu dylematu sprzyja zachodni zwyczaj wywieszenia lub rozesłania pocztą służbową zaproszenia na ceremonię ślubną do wszystkich współpracowników, a także szefów. Nie będzie niczym niestosownym, jeśli komunikat ten będzie miał charakter humorystyczny. Problem może powstać, kiedy chcemy część współpracowników zaprosić także na przyjęcie weselne. Jak go rozwiązać zależy ściśle od tego, jaki typ relacji panuje u nas w pracy, czy utrzymujemy prywatne kontakty z niektórymi osobami, a z innymi wybitnie służbowe. Zawsze istnieje ryzyko, że ktoś niezaproszony na wesele, poczuje się urażony, szczególnie, jeśli zorientuje się, że inni koledzy, z którymi na co dzień spotyka się w biurze, wesoło gwarzą o uczestnictwie w przyjęciu. Dlatego warto tu kierować się wyczuciem taktu, a na pewno nie robić z podziału gości tajemnicy, ani też szczególnie się z nim nie obnosić.