Bohdan Dyakowski w swoim utworze nie ukazuje świata przyrody w suchym porządku systematycznym, tylko przedstawia jej całokształt opisem życia lasu, pól, łąk i stawów — od obudzenia się ze spoczynku zimowego na wiosnę, do stopniowego zamierania w jesieni.
Autor był zarówno przyrodnikiem, pedagogiem i literatem. Uczy umiejętnego przypatrywania się światu, oraz rozumienia mechanizmów, które nim rządzą. Jego bogato ilustrowana opowieść nie jest sucha i bezosobowa, a opisy przyrody nie przywodzą na myśl sali laboratoryjnej. To jakby wędrówka prowadzona słowami, spacer czytelnika między tworami natury. W tym utworze wszystko ze sobą rozmawia, współgra, współżyje. Autor uczy poznawać otaczający świat, a lekcje uzupełnia narracją z przysłowiami, cytatami z wierszy Mickiewicza, Krasickiego, Pola, Konopnickiej i wielu innych wybitnych twórców, którzy od wieków obserwowali świat i wyrażili to swoją bibliografią.
Obecne wydanie obok grafik obiektów, które towarzyszyły książce Dyakowskiego od jej pierwszego wydania z początków dwudziestego wieku, zostało wzbogacone o współczesne kolorowe zdjęcia.
